Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/2762 Esas 2014/8702 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/2762
Karar No: 2014/8702

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/2762 Esas 2014/8702 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, 5395 Sayılı Çocuk Koruma Yasası'na uygun olarak çocuk için sağlık tedbiri kararı verilmesi istemiyle açılan davada, Çocuk Mahkemesi ile Aile Mahkemesi arasında görevsizlik kararı verilmesi üzerine yapılan değerlendirme sonucunda, çocukların korunması ve hakları ile ilgili tedbirlerin Çocuk Mahkemeleri tarafından alınması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, davanın Çocuk Mahkemesinde görülmesi gerektiği hükme bağlanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5395 Sayılı Çocuk Koruma Yasası'nın 1, 2, 3 ve 26. maddeleri
- yönetmeliğin 4. maddesi (I/e) fıkrası
- HMK'nın 21. ve 22. maddeleri

17. Hukuk Dairesi 2014/2762 E. , 2014/8702 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasındaki koruma kararı istemine ilişkin talepte ...1.Aile ve 1.Çocuk Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R –
Dava, 15.07.2005 günü yayınlanıp yürürlüğe giren 5395 Sayılı Çocuk Koruma Yasası uyarınca çocuk hakkında sağlık tedbiri kararı verilmesi istemine ilişkindir.
Çocuk Mahkemesince suç şüphelisi veya mağduru olmayan kişilerle ilgili koruma tedbirlerinin Çocuk mahkemelerinde değil,Aile Mahkemesinde görülmesi gerektiği gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Aile Mahkemesi ise,5395 Sayılı Çocuk Koruma Yasasının 1,2 ve 3.maddeleri gereğince, aile mahkemesinin görevli olmadığını belirterek görevsizlik yönünde hüküm kurmuştur.
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun çocukların korunmasına,hakların ve esenliklerin güvence altına alınmasına ilişkin usul ve esasların düzenlenmesini amaç eden 1. maddesi ve korunma ihtiyacı olan çocuklar hakkında alınacak tedbirler ile suça sürüklenen çocuklar hakkında uygulanacak güvenlik tedbirlerinin usûl ve esaslarını kapsamına alan 2. maddesi ile koruma ihtiyacı olan çocuklar ile suça sürüklenen çocuklar ayrı ayrı değerlendirilmiş ve aynı kanunun 3/a-1 maddesi ile “korunma ihtiyacı olan çocuk” ve 3/a-2 maddesi ile “suça sürüklenen çocuk” kavramlarının tanımları yapılmıştır.
Aynı Kanun’un 3 maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi ile 7/1 maddeleri uyarınca koruyucu ve destekleyici tedbirlerin "çocuk hakimi" tarafından alınacağı, görevli mahkemeler yönünden ise suça sürüklenen çocuklardan söz etmeyen geçici 1. maddesinin 4. fıkrasında, çocuk mahkemesi bulunmayan yerlerde, bu mahkeme kurulup göreve başlayıncaya kadar korunma ihtiyacı olan çocuklar hakkında tedbir kararlarının, görevli aile ve asliye hukuk mahkemelerince alınacağı belirtilmiştir. Yine, görevli mahkeme yönünden 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 26 maddesinin 1, 2 ve 3. fıkrası ile bu kanunun uygulamasına ilişkin yönetmeliğin, usul ve esaslar hakkındaki 4. maddenin (I/e) fıkrası ile "mahkeme; çocuk mahkemeleri ile çocuk ağır ceza mahkemelerini, çocuk mahkemesi bulunmayan yerlerde aile yada asliye hukuk mahkemeleri ile ceza mahkemelerini" şeklinde görevli mahkemeler belirtilmiştir.
Somut olayda hakkında tedbir talep edilen çocukların 5395 Sayılı Yasa"nın 3. maddesinde tanımı yapılan korunma ihtiyacı olan çocuklardan olup, 5395 sayılı Yasa"nın amaç ve kapsamını düzenleyen 1 ve 2. maddeleri ile yukarıda görevli mahkeme yönünden yapılan açıklamalar birlikte değerlendirildiğinde bu kanun kapsamında tedbir talepleri ile ilgili olarak Çocuk Mahkemeleri yetkili kılınmıştır.
Bu durumda, tedbir kararı verilmesine ilişkin davanın Çocuk Mahkemesinde görülmesi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; HMK.’nın 21. ve 22. maddeleri gereğince ... 1.Çocuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 29.05.2014 oybirliğiyle karar verildi.