Mahkemesi :İş Mahkemesi
Davacı, 01.04.2014 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti ile aksi yöndeki Kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
09.03.1971 doğumlu olduğu anlaşılan davacı kadın sigortalının, 26.03.2014 tarihli tahsis talebine, davalı Kurumca 01.05.1991-31.07.2011 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa kapsamında geçen 5892 gün sigortalılığı ile birlikte, davacının Anonim Şirket Yönetim Kurulu üyeliği ve devam eden oda kaydı nedeniyle 01.08.2011 tarihinden itibaren tahsis talep tarihine kadar 5510 sayılı Yasanın 4/1-b fıkrası kapsamında sigortalı sayılması ve prim borcu olduğu gerekçesi ile olumsuz yanıt verildiği anlaşılmakta olup, eldeki davada davacının yalnızca 506 sayılı Yasa kapsamında geçen 01.05.1991-31.07.2011 tarihleri arasında hizmet akdine (5510 sayılı Yasanın 4/1-a bendi kapsamındaki) dayalı sigortalılık sürelerinin dikkate alınması suretiyle 506 sayılı Yasa kapsamında tahsis istediği, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş ise de, verilen kararın aylık bağlanma şartları bakımından yanılgılı değerlendirmeye dayalı olduğu anlaşılmaktadır.
Öncelikle, Sosyal Güvenlik Kurumlarına Tabi Olarak Geçen Hizmetlerin Birleştirilmesi Hakkındaki 2829 sayılı Kanunun amacı üzerinde durmakta fayda vardır. Anılan Yasanın amacı, hiçbir Kurumdaki hizmeti tek başına aylık bağlanmasına yeterli olmayan sigortalı ya da hak sahiplerine, değişik Kurumlardaki hizmet süreleri birleştirilmek suretiyle aylık bağlanmasını sağlamak, bu suretle değişik Kurumlardaki hizmetlerin ziyan olmasını önlemek olup, bazı Sosyal Güvenlik Kurumlarında geçen hizmet süreleri toplamının tek başına aylık bağlanmasına yeterli olması halinde; diğer Kurumlarda geçen hizmetlerin birleştirilmesinde; sigortalının,
ya da, hak sahibinin iradesinin, bu yönde olması koşuluyla, zorunluluk bulunmamaktadır.
Dava konusu somut olayda ise, mahkemece davacının hizmet birleştirmesi yapması ve 2829 sayılı Yasa uygulanma zorunluluğu olmadığına dair kabul isabetli ise de, davacının 01.05.1991 tarihli sigorta başlangıç tarihine göre 506 sayılı Yasanın geçici 81"inci maddesinin B bendinin h alt bendi kapsamında 47 yaş, 20 yıllık sigortalılık süresi ve 5450 günlük prim gün sayısı şartlarına tabi olduğu, bu kapsamda 09.03.1971 doğumlu davacı bakımından 506 sayılı Yasanın geçici 81"inci maddesinde belirtilen tahsis şartlarını tahsis talep tarihi itibari ile tam olarak yerine getirip getirmediği hususu ayrıntılı şekilde irdelenmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı kurum avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 19.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.