İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında
kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili; Davacının davalı işveren işyerinde 15.12.2006-30.05.2011 tarihleri arasında bireysel pazarlama müşteri asistanı olarak görev yaptığını, mesaisinin 08.30- 21.00/22.00"e kadar devam ettiğini, en erken ayrıldığı saatin 19.30 olduğunu, davalının hafta tatili günü olan cumartesi günü dahi çalıştığını, fazla mesai alacaklarının ödenmediğinden bahisle davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; davacının fazla çalışma ücreti dâhil olmak üzere ücretinin ödendiğini, yasal olarak davacının yıllık 270 saati aşan bir çalışmasının olmadığını, hafta tatili olan cumartesi ve pazar günleri çalışmasının bulunmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davalı yargılama safhasında ve temyizinde Emniyet Müdürlüğünden çalışma yapılan günlerin sorulmasını talep ettiği halde, mahkemece İl Emniyet Müdürlüğüne müzekkere yazılarak davacının hafta içi mesainin bitiş saatinden sonraki saatlerde ve hafta sonları çalışma yapılıp yapılmadığı sorulup, yapılmışsa yapılan günlere ilişkin bildirim yazıları istenerek gelen cevabi yazıya göre fazla mesai alacağının hesaplattırılarak çıkacak sonuca göre bir karar vermek gerekirken eksik inceleme ile fazla mesai alacağının kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.