Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/11312 Esas 2019/9343 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/11312
Karar No: 2019/9343
Karar Tarihi: 22.04.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/11312 Esas 2019/9343 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2016/11312 E.  ,  2019/9343 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ: ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin... İçme Suyu Birliği başkanlığında işçi olarak çalıştığını, çalışmış olduğu döneme ilişkin hak ve alacaklarını alamadığını, 30/03/2014 tarihinde ... İçme Suyu Birliğinin sona erdiğini ve sona ermesi nedeniyle tüm hak ve alacakları ile borçlarının ... Büyükşehir Belediyesine devrolduğunu, müvekkilinin tüm başvurularının olumsuz değerlendirildiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla ücret alacağı ve toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan bir kısım ücret alacaklarının en yüksek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, müvekkili kuruma karşı açılmış davanın reddini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, yapılan yargılama sonucu yazılı gerekçe ile kısmen kabul kararı verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun "taleple bağlılık ilkesi" başlığını taşıyan 26. maddesinde "Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir." hükmüne yer verilmiştir.Somut olayda, davacı; dava dilekçesinde toplu iş sözleşmesinden kaynaklı ücret alacaklarını 500,00 TL olarak talep etmiştir. 19.11.2015 tarihli beyan dilekçesi ile toplu iş sözleşmesinden kaynaklı yemek yardımı ücret alacağını 200,00 TL, Ramazan ve Kurban bayramı günleri için ikramiye ücret alacağını 150,00 TL, bayram ve tatil günleri yevmiye ücret alacağını ise 150,00 TL olarak açıklamıştır. Hükme esas alınan ek bilirkişi raporunda davacının 1.560,00 TL yemek ve 100,00 TL ikramiye ücret alacağı hesaplanmıştır. Davacı vekili 22.02.2016 tarihli ıslah dilekçesinde 500,00 TL olarak istenen toplu iş sözleşmesinden kaynaklı ücret alacaklarını 1.160,00 TL arttırmak sureti ile 1.660,00 TL olarak ıslah etmiştir. Mahkemece davacının bayram ve tatil yevmiye ücret alacağına ilişkin 150,00 TL alacağın reddine karar verildiği halde ıslah ile arttırılan toplam miktarın (1.660,00 TL) hüküm altına alınması davacının talebi aşıldığından doğru olmamıştır. Dosya içeriğine göre ıslah edilen ve reddedilen miktar dikkate alınarak (1.660,00 TL-150,00=) 1.510,00 TL"nin kabulü gerekirken hatalı miktar üzerinden hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.






















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.