MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Davacı ... ve arkadaşları, ... İlçesi ... Köyü çalışma alanında bulunan ve 2008 yılında yapılan kadastro sırasında yol olarak haritasında gösterilmek suretiyle tespit harici bırakılan taşınmazın ayrı ayrı bölümleri hakkında, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak adlarına tescili istemiyle dava açmışlardır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne, kadastrocu bilirkişinin 24.06.2011 tarihli ek raporuna ekli krokide, (A) harfi ile gösterilen 13,10 metrekare yüzölçümündeki kısmın davacı ..., (B) harfi ile gösterilen 11,18 metrekare yüzölçümündeki kısmın davacı ..., (C) harfi ile gösterilen 11,35 metrekare yüzölçümündeki kısmın miras payları oranında ... mirasçıları olan davacılar ... ve müşterekleri, (D) harfi ile gösterilen 11,23 metrekare yüzölçümündeki kısmın davacı ..., (E) harfi ile gösterilen 11,74 metrekare yüzölçümündeki kısmın davacı ... ve (F) harfi ile gösterilen 12,07 metrekare yüzölçümündeki kısmın ise davacı ... adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş; hüküm, davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, dava konusu yerin genel yol niteliğinde olmayıp, öncesinde davacıların murisleri, daha sonra ise davacılar tarafından yol olarak kullanıldığı, ayrıca bu yerde davacılar dışında diğer köylülerin bir kullanımının bulunmadığı, bir yerin genel yol olabilmesi için kamu idareleri tarafından umumun kullanılmasına tahsis edilen ve herkesin yararlanmaya hakkı bulunan yol olması gerektiği, kamuya ait bir malın bu niteliğini, yetkili idari makamın yapacağı özel bir tahsis kararı sonucu kazanacağı, oysa ki bu yerin sadece davacıların murisi ve davacılar tarafından kullanıldığının tespit edildiği gerekçesiyle yazılı şekilde karar verilmiş ise de, varılan sonuç dosya kapsamına uygun düşmemektedir. Mahallinde icra edilen keşifler sırasında dinlenen mahalli bilirkişi ve tanıklar, dava konusu taşınmaz bölümlerinin 20-30 yıl öncesine kadar davacılar ve murisleri tarafından öküz arabası ile yük taşımak için yol olarak kullanıldığını, 1973 yılında ise köyde sel meydana gelmesi sonucunda bu yerin kullanılamaz hale geldiğini, halen aynı şekilde durduğunu ve kullanılmadığını beyan etmişler; zirai bilirkişi raporunda ise, dava konusu yer üzerinde herhangi bir bitki, ağaç ve zirai faaliyet bulunmadığı, dava konusu yerin patika görünümünde olup, kaya, taş, kaldırım, beton ve parke ile kaplı olduğu belirtilmiştir. Şu halde, dosya kapsamına, mahalli bilirkişi ve tanık beyanlarına ve uzman bilirkişi raporuna göre, çekişmeli taşınmaz bölümleri üzerinde, davacılar yararına, zilyetlikle iktisap koşullarının gerçekleştiğinin ispat edilemediği anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca; Mahkemece, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucunda yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup, temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulüyle hükmün BOZULMASINA, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 24.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.