Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/71 Esas 2018/5490 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/71
Karar No: 2018/5490
Karar Tarihi: 05.11.2018

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/71 Esas 2018/5490 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi         2017/71 E.  ,  2018/5490 K.

    "İçtihat Metni"

    19. HUKUK DAİRESİ
    YARGITAY KARARI
    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonucunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul, kısmen reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Davacı vekili, davacı şirket ile davalı arasında imzalanan sözleşme şartlarının davalı tarafından yerine getirilmediğini iddia ederek davalının sözleşme ile belirlenen 50.000,00 Amerikan Doları cezai şart, bir miktar malzeme bedeli ve bir miktar da tahsilât alacağı ile 11.851,66 TL gecikme bedelinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı davaya cevap vermemiştir.
    Mahkemece; davacı ile davalı arasında imzalanan bayilik sözleşmesinde tahsilâtların takip eden ilk iş günü saat 11"e kadar davacının banka hesabına aktarılacağı, tahsilât tutarlarının süresinde ödenmemesinin sözleşme döneminde birden fazla gerçekleşmesi halinde sözleşmenin davacı tarafından feshedilebileceğinin düzenlendiği ve davalının ödemeleri geciktirdiği, davalının davacıya ödediğini iddia ettiği 3.500,00 TL tutarındaki ödemenin asıl alacaktan düşülmesi talebinin ise banka kayıtlarında davacı şirketin hesabına aktarılmadığı, sözleşmede cezai şartın ödeneceğinin düzenlendiği, malzeme bedeline ilişkin talebin ise fatura ibraz edilememesi gerekçeleri ile davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
    Dava, davalı tarafından davacıya ödenmeyen hâsılatın tahsili, malzeme bedelinin tahsili ve cezaî şart talebine ilişkindir.
    Mahkemece hâsılatla ilgili talebin kısmen kabulüne karar verilmiş ise de bu hususun hesaplanmasına ilişkin bilirkişi raporuna davalı tarafından yapılan 30.04.2012 havale tarihli dilekçe ekinde bulunan ... Bankası ... Şubesinden alınmış davalıya ait 20 Nolu Bayi adına yatırılmış 3.500,00 TL ödemenin dikkate alınması talep edilmiş olup mahkemece bu ödeme dikkate alınmamış, yapılan ödeme davalı ile aynı soyadını taşıyan ... tarafından yapılmış bir ödeme olmakla birlikte davalıya ait 20 Nolu Bayi adına yapıldığı anlaşıldığından davalının bu ödemesinin borcundan düşülmesi gerekir.
    Ayrıca her iki bilirkişi raporlarında davalının asıl borcu 9.530,59 TL olarak saptanmış olup buna ihtar tarihine kadar faiz işletildiği saptanarak davacı alacağı bulunduğu halde hükümde davacının tüm alacağı asıl alacak ayrılmadan ve faize faiz oluşturacak şekilde temerrüt tarihinden itibaren faize hükmedilmesi doğru olmamıştır.

    Mahkemece sadece asıl alacağa temerrüt tarihinden itibaren faize hükmedilmeli, temerrüt tarihine kadar sözleşme gereğince işletilen faizin faizsiz olarak tahsilini mümkün kılacak şekilde hüküm kurulmalıdır.
    Diğer taraftan davalı aleyhine sözleşmede yazılı 50.000,00 USD cezaî şarta hükmedilmiş ise de bu miktarda cezaî şartın davalının ekonomik mahvına neden olup olmayacağı tartışılarak, ekonomik mahvına neden olacağı anlaşılırsa cezaî şarttan makul bir indirim yapılması gerektiği üzerinde durulmaması da yanlış olmuştur.
    SONUÇ :Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 05/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.