Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/8704 Esas 2020/2726 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8704
Karar No: 2020/2726
Karar Tarihi: 17.06.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/8704 Esas 2020/2726 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın suçlu bulunarak cezalandırılmasına karar verdi. Sanığın örgütle iltisaklı bir dershane ve Zaman Gazetesi'ne abone olmasının örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği kabul edildi. Tüm delillerin kanuna uygun olarak elde edildiği ve yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı tespit edildi. Sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yeterli görülmedi ve temyiz davası reddedildi. Kararda, Türk Ceza Kanunu'nun 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verildiği belirtildi.

16. Ceza Dairesi 2019/8704 E. , 2020/2726 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK"nın 53, 58/9, 63. maddeleri gereği mahkumiyetine dair istinaf başvurusunun esastan
reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Sanığın örgütle iltisaklı dershaneye gitmesinin ve Zaman Gazetesine abone olmasının örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği kabul olunarak, vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Konya 9. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.