Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İleride gerçekleşecek veya gerçekleşmesi muhtemel olan bir alacağın teminatı olarak tesis edilen, M.K"nun 766. ve 796/1. maddesinde ifadesini bulan azami meblağ ipoteği ile (üst sınır ipoteği), borcun ulaşacağı miktar belirsiz olduğundan taşınmazların ne miktar için teminat teşkil edeceği ipotek akit tablosundaki limitle sınırlanabilir. M.K."nun 790. maddesinde belirtilen ve ipotekle teminat altına alınan ana borç, faiz, icra takip ve giderleri ve taraflarca kararlaştırılan ferilerden oluşan toplam borç miktarının bu limiti aşması mümkün değildir. Bu nedenle de, M.K"nun 769/1. ve 766. madde hükümlerini yok saymaya yönelik kayıtlar hukuki sonuç doğurmaz. H.G.K."nun 1989/11-294 Esas, 1989/378 Karar ve 24/05/1989 tarihli kararında da bu kural benimsenmiştir.
Takip dayanağı ipotek akit tablosunun incelenmesinde; borçlu adına kayıtlı taşınmazın Sü-... İnşaat San. ve Tic.Ltd.Şti."nin doğmuş ve doğacak tüm kredilerin teminatını teşkil etmek üzere 160.000.000.000  TL (Yüzaltmış milyar) limit ipoteği biçiminde kurulduğu görülmüştür. Borçlu icra mahkemesine başvurusunda; borcun limiti aşar bir biçimde ödendiğini ileri sürerek takibin iptalini ve ipoteğin fekkini istemiştir. Mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucunda; dava tarihi itibariyle toplam tahsilatın 188.470,56 TL yapıldığı bildirildiğinden tüm giderler dahil olmak üzere limitle sınırlı takip yapmak gerekirken limit aşılmak suretiyle takip yapılması doğru olmadığında ve limitin de ödendiği anlaşıldığından mahkemece talebin kısmen kabulü ile ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile yapılan Ankara 22. İcra Müdürlüğü"nün 2005/1065 sayılı takibin  iptaline karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle tümden reddi yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 11/11/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.