Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9094 Esas 2020/2725 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9094
Karar No: 2020/2725
Karar Tarihi: 17.06.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9094 Esas 2020/2725 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyetine dair istinaf başvurusunu esastan reddetti. Temyiz talebi reddedilmediği için işin esasına geçildi ve yapılan incelemede, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği belirlendi. Ancak Anayasanın 138/1. maddesi hükmü ve TCK'nın 61/1. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütleri göz önünde bulundurarak, suçun işleniş biçimi, işlendiği yer ve zaman, meydana gelen tehlikenin ağırlığı gibi faktörler de dikkate alınarak ceza tayini yapılması gerektiği vurgulandı. Sanığın örgütsel konumu ve faaliyetleri yazılı şekilde fazla cezaya hükmedilmesi kanuna aykırı bulundu. Bu nedenle hüküm, CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULDU. Atılı suçun vasıf ve mahiyeti ile sanığın tutuklulukta geçirdiği süre gözetilerek tutukluluk halinin devamına karar verildi. Kararın bir örneği Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderildi.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 314/2 maddesi - Silahlı terör örgütüne üye olmak suçunu tanımlamaktadır.
- 3713 sayılı Kanunun 3 ve 5/1 maddeleri - Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti suçlarını düzenlemektedir.
- T

16. Ceza Dairesi 2019/9094 E. , 2020/2725 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK"nın 53, 58/9, 63. maddeleri gereği mahkumiyete dair istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanaatin oluştuğu, duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, TCK"nın 61/1. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca; suçun işleniş biçimi, işlendiği yer ve zaman, meydana gelen tehlikenin ağırlığı göz önünde bulundurularak, hakkaniyete uygun alt sınırdan makul düzeyde uzaklaşılarak bir ceza tayini gerekirken sanığın örgütsel konumu ve faaliyetleri yazılı şekilde fazla cezaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, bu sebeplerden dolayı hükmün CMK"nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, mevcut delil durumu, atılı suçun vasıf ve mahiyeti ile sanığın tutuklulukta geçirdiği süre gözetilerek tutukluluk halinin devamına, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.