MAHKEMESİ : Kocaeli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/12/2012
NUMARASI : 2003/635-2012/591

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı Zekeriya ve T.. D.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, asıl ve birleşen davalarda müvekkilinin davalıların işleten ve sürücüsü olduğu halk otobüsünde yolcu olarak bulunduğunu, durağa geldiğinde inmek istediği sırada aracın hareket etmesi nedeni ile müvekkilinin yaralandığını belirterek fazlaya dair haklarını saklı tutarak 1.000,00.-TL maddi, 3.000,00.-TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep etmiş, talebini ıslah dilekçesiyle arttırmıştır.
Davalı Zekeriya, İsmail ve T.. D.. vekili, müvekkili İsmail’in kaza tarihinde aracın maliki olmadığını, müvekkili Zekeriya’nın davacının iddia ettiği halk otobüsünün sürücüsü olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı S.S. .... Nolu Halk Otobüsü Kooperatifi’ne usulüne uygun davetiye tebliğine karşın davaya cevap vermemiş ve duruşmalara katılmamıştır.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davalı sürücünün %100 kusurlu olduğu ve davacının %53 oranında çalışma gücü kaybı olduğunu kabul edilerek, davanın kısmen kabul kısmen reddi ile davalılar İ.. D.. ve S.S. .... Nolu Halk Otobüsü Kooperatifi yönünden davanın husumet yokluğundan reddine, 40.033,25.-TL maddi, 1.500,00.-TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı Zekeriya ve T.. D.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve maluliyete ilişkin raporun hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı Zekeriya ve T.. D.. vekilinin yerinde görülmeyen aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Dava Borçlar Kanunu"nun 46. maddesi (6098 sayılı TBK m. 53) gereğince çalışma gücü kaybı nedeniyle maddi ve 47. maddesi (TBK m. 56) gereğince manevi tazminat istemine ilişkindir.
Sorumluluğu doğuran olayın, zarar görenin vücut bütünlüğünü ihlâl etmesi hali BK m. 46/I’de özel olarak hükme bağlanmıştır. Bu hüküm gereğince “Cismani bir zarara düçar olan kimse külliyen veya kısmen çalışmaya muktedir olamamasından ve ileride iktisaden maruz kalacağı mahrumiyetten tevellüt eden zarar ve ziyanını ve bütün masraflarını isteyebilir”. Bu hüküm gereğince, vücut bütünlüğünün ihlâli halinde mağdurun malvarlığında meydana gelmesi muhtemel olan azalmanın ve dolayısıyla maddî zararın türleri; masraflar, çalışma gücünün kısmen veya tamamen kaybından doğan zararlar ve ekonomik geleceğin sarsılmasından doğan zararlar şeklinde düzenlenmiştir.
Sürekli çalışma gücü kaybı halinde ortaya çıkacak zararın hesaplanmasında, zarar görenin muhtemel yaşama süresi belirlenmesi gerekmektedir. Daimi çalışma gücü kaybına neden olacak yaralanmalarda kişinin muhtemel yaşam süresince ekonomik kayba uğradığı kabul edilerek hesaplama yapılır. Ancak temyiz incelemesi yapılan dosyada olduğu gibi davacının yargılama aşamasında ölmesi hali ve benzeri hallerde somut olarak zarar süresinin belirlenebildiği durumda ancak bu zamana kadar hesaplama yapılabilir. Somut olayda da davacının yargılama sürecinde 22.08.2013 tarihinde vefat ettiği dosyaya ekli nüfus kayıt örneğinden anlaşılmasına göre davacının muhtemel yaşam süresi artık belirlenmiş olduğu dikkate alınarak hesaplamanın vefat ettiği tarihe kadar yapılması gerekirken yazılı olduğu şekilde daha uzun muhtemel yaşam süresine göre hesaplama yapılan bilirkişi raporunun hükme esas alınması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Zekeriya ve T.. D.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davalı Zekeriya ve T.. D.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı Zekeriya ve T.. D.."ye geri verilmesine 29.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.