Danıştay 6. Daire 2002/3982 Esas 2002/4668 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ALTINCI DAİRE
Esas No: 2002/3982
Karar No: 2002/4668


Temyiz İsteminde Bulunan :... Çimento Tic.A.Ş.
Vekili :Av....
Karşı Taraf :... Valiliği
İstemin Özeti : ... İdare Mahkemesinin ... günlü, E:..., K:... sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir
Savunmanın Özeti:Temyiz edilen kararda bozma nedenlerinden hiçbiri bulunmadığından, usul ve kanuna uygun olan kararın onanması gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Hakimi ...'in Düşüncesi :Uyuşmazlık konusu olayda, ceza miktarı kanunlarla belirlenen miktardan fazla olduğundan, dava konusu işlemin iptali gerekmektedir.
Bu nedenle, davanın reddine ilişkin mahkeme kararının bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı ...'ın Düşüncesi : 2872 sayılı Çevre Kanunu uyarınca verilen para cezasına ilişkin 31.1.2002 günlü,215 sayılı işlemin iptali istemiyle açılan davayı reddeden İdare Mahkemesi kararının temyizen bozulması istenilmektedir.
Olayda, bilanço esasına göre defter tutması gereken davacı şirketin fiili nedeniyle 2872 sayılı Çevre Kanunununda öngörülen cezanın 4421 sayılı Yasayla değişik 765 sayılı Türk Ceza Kanunundaki hükümler uyarınca arttırılması suretiyle çevre para cezasının hesaplanması ve davacı şirketten bu miktarın istenilmesi gerekirken anılan hususlara uyulmaksızın cezanın fazla hesaplanması suretiyle tesis edilen işlemde hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Bu nedenle işlemin iptali gerektiğinden, davanın reddine ilişkin kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, 2872 sayılı Çevre Kanunu uyarınca verilen 11.656.910.000 lira para cezasına ilişkin 31.1.2001 günlü, 215 sayılı işlemin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; aşırı oranda toz emisyonu çıktığı, elektro filitrelerinin yeterince toz emisyonlarını tutamadığı, 61 ve 62 elektro filitrelerinin kayıt cihazlarının çalışmadığının tespiti üzerine 98/11415 sayılı Bakanlar Kurulu kararı, 2872 sayılı Çevre Kanunundaki idari para cezaları ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunundaki hükümlerin uygulanması suretiyle hesaplanan çevre para cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
2872 sayılı Çevre Kanununun 20.maddesinin 1.fıkrasında, aynı Kanunun 8.maddesinin 2.fıkrasına göre verilecek çevre para cezasının miktarı belirlenmiş, 19.6.1986 tarihinde yürürlüğe giren Ek-1.maddesinde de, bu kanunun 18.maddesinin a,b,c ve d fıkralarında öngörülen fona katılma payları ile 20,21 ve 22.maddelerinde belirtilen ceza miktarlarını on katına kadar arttırmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir, hükmü yer almıştır.
Anılan yetkiye dayanılarak, 1.8.1998 günlü, 23420 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 98/11415 sayılı Bakanlar Kurulu kararıyla Çevre Kanununda öngörülen cezaların beş katına çıkarılmasına karar verilmiştir.
Daha önce,Türk Ceza Kanununa 3506 sayılı Yasa ile eklenen Ek-2.madde hükümleri uyarınca para cezaları Bütçe Kanununda gösterilen memur maaş katsayıları dikkate alınarak her yıl yeniden belirlenmekte ise de, 1.8.1999 günlü, 23773 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 4421 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Cezaların İnfazı Hakkında Kanunda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 4.maddesinin (b)bendinin (7) numaralı alt bendi uyarınca 1.1.1981 tarihinden 31.12.1987 tarihine kadar yürürlüğe girmiş Kanunlardaki para cezaları 393 misline çıkarılmış ve bu cezaların her yıl Vergi Usul Kanunu uyarınca belirlenerek yeniden değerleme oranında arttırılması öngörülmüştür.
Anılan hükümlerin birlikte yorumlanmasından, daha sonra çıkarılan bir Kanunla Türk Ceza Kanununda değişiklik yapıldığından daha önce Türk Ceza Kanunda değişiklik yapan 3506 sayılı Kanununa göre hesaplanan çevre para cezalarının arttırılmasını öngören Bakanlar Kurulu kararının uygulanmayacağı sonucuna ulaşılmıştır.
Olayda, bilanço esasına göre defter tutması gereken davacı şirketin fiili nedeniyle 2872 sayılı Çevre Kanununda öngörülen cezanın 4421 sayılı Yasayla değişik 765 sayılı Türk Ceza Kanunundaki hükümler uyarınca arttırılması suretiyle çevre para cezasının hesaplanması ve davacı şirketten bu miktarın istenilmesi gerekirken anılan hususlara uyulmaksızın cezanın fazla hesaplanması suretiyle tesis edilen işlemde hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Bu durumda, dava konusu işlemin iptali gerektiğinden davanın reddine ilişkin mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyize konu ... idare Mahkemesinin ... günlü, E:..., K:... sayılı kararının BOZULMASINA, ... lira karar harcı ile fazla yatırılan … lira harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 22.10.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.