MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, ücret alacağı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 15.02.1997-06.04.2009 tarihleri arasında kesintisiz şekilde şef garson olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin, ücret, fazla çalışma, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, şirketin 02.11.2006 tarihinde kurulduğunu ve dava konusu lokantayı devraldığını, daha önce lokantayı işleten şirketle müvekkili şirketin hiçbir bağlantısı olmadığını, 02.04.2008 tarihinde davacının şirketin yarı hissesini satın aldığını, diğer yarı hisseyi kendi adına çalışan başka bir kişi adına aldığını, şirket müdürü olarak 6 ay şirketi yönettiğini, sonrasında şirketi şimdiki hissedarlara devrettiğini, 02.11.2006 tarihinden öncesi için müvekkili şirketin sorumluluğu bulunmadığını, davacının kendi isteğiyle işten ayrıldığını, hiçbir alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı işyerinde 15.7.1999-06.04.2009 tarihleri arasında aralıklarla 4 yıl 1 ay 4 gün çalıştığı, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının kıdem süresinin tespiti noktasında toplanmaktadır.
Davacı davalı işyerinde 15.02.1997-06.04.2009 tarihleri arasında kesintisiz olarak çalıştığı iddia etmiştir.
Davacı hizmet süresi yönünden iki tanık dinletmiştir. Davacı tanıklarından ... işyerinde 1999-2001 yılları arasında, ... ise 1999-2000 yılları arasında çalıştığını beyan etmiştir. Dosya içindeki ssk hizmet cetveline göre ise davacının 15.7.1999-31.8.1999, 1.1.2000-30.4.2000 yıllarında çalışması bulunmaktadır.
Davacı tanıkları kendi çalışma dönemlerinde davacının sürekli çalıştığını beyan etmiştir. bu durumda mahkemece davacı tanıkları yeniden dinlenerek işyerinde işe başlayış ve ayrılış tarihleri sorulmalıdır. Ayrıca tanıkların SSK. hizmet cetvelleri dosyaya getirtilerek çalışma süreleri tespit edilmeli ve davacının hizmet cetvelinde 1999 ve 2000 yıllarında gözüken çalışma dönemi dışında tanıkların bir çalışması tespit edildiği takdirde davacının da bu tarihlerde çalıştığı kabul edilerek kıdeme esas çalışma süresi tespit edilerek davacının kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacakları hususunda yeniden bir karar verilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.