MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiş olup hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı 3. kişi vekili ... 2. İcra Müdürlüğü’nün 2006/1192 Esas sayılı dosyasında yazılan talimat uyarınca, ....2. İcra Müdürlüğü’nün 2008/5799 talimat sayılı dosyasında haczedilen malların müvekkili şirkete ait olduğunu, borçlunun müvekkili şirketteki hissesinin sadece %0,65 oranında olduğunu, 3.kişi şirketin hakim ortağı ..."ın oğluna ait olan “Yemek Sofrası” adlı bir lokantada işletme müdürü olarak çalışması nedeni ile aralarındaki güven ilişkisine dayanılarak borçlunun 3.kişi şirketle ilgilendiğini açıklayarak istihkak davasının kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, davaya konu menkullerin 3. kişi şirket ile bu şirketin ortağı olan borçlunun birlikte bulundukları işyeri adresinde haczedildiğini, bu durumda mülkiyet karinesinin borçlu ve dolayısı ile alacaklı yararına olduğunu, borçlu ile üçüncü kişi şirket arasında organik bağ bulunduğunu belirterek, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, haczin borçlu ..."ın huzurunda yapılmadığı ödeme emrinin, haciz adresinde tebliğ edilmediği haciz mahallinde borçluya ait evrak bulunmadığı, borçlunun 3.kişi şirkette çok küçük bir hisseye sahip olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile haczin kaldırılmasına, davacı 3.kişinin tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı alacaklı vekili temyiz etmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK"nun 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Dosya içerisinde bulunan Ticaret Sicil kayıtlarının incelenmesinde; davacı şirketin 8.8.2003 tarihinde kurulduğu, %50 hisse ile kurucu ortaklarından birinin borçlu ... olduğu, 9.6.2004 tarihinde tescil edilen karar ile borçlu ...’ın hissesinin çoğunluğunu devrederek şirketin az hisseli ortağı olduğu görülmüştür. Hisse devrinin yapıldığı tarih, borcun doğumundan sonraki tarihi taşımaktadır. Öte yandan; davacı 3.kişi vekili dava dilekçesinde, “3.kişi şirketin hakim ortağı ..."ın oğluna ait olan
“Yemek Sofrası" adlı bir lokantada işletme müdürü olarak çalışması nedeni ile aralarındaki güven ilişkisine dayanılarak borçlunun 3.kişi şirketle ilgilendiğini, ..."ın ise sürekli olarak oğluna ait lokantada bulunduğunu beyan ettiğine göre, İİK"nun 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı yararınadır. Bu yasal karinenin aksinin davacı 3. kişi tarafından inandırıcı ve güçlü delillerle ispat edilmesi gerekir. İsteyen her kişi adına düzenlenmesi olanaklı, borcun doğumundan sonra düzenlenmiş bulunan fatura ve vergi levhası gibi belgeler yasal karinenin aksini ispata yeterli değildir. Kaldı ki, davacı 3. kişinin dayandığı faturaların bir kısmı borcun doğumundan sonraki tarihe ilişkin olduğu gibi ayırt edici özellikleri bulunmamaktadır. Bu durumda, davacı dayandığı deliller ile alacaklı lehine olan karinenin aksini ispat edememiştir.
O halde, Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönüne alınarak, davanın reddi yerine oluşa ve dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçe ile kabulüne yönelik hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün İİK"nun 366 ve HUMK"nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 30.3.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.