Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/552 Esas 2020/1166 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/552
Karar No: 2020/1166
Karar Tarihi: 20.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/552 Esas 2020/1166 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2019/552 E.  ,  2020/1166 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili, davalı şirket ile müvekkili idare arasındaki Birim İhale Sözleşmesinin eki Teknik Şartnamenin 9. maddesini ileri sürerek davalı şirketin işçisine ödenmiş olan toplam 7.584,72 TL"nin 15.05.2015 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan rücuen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, 6552 Sayılı Yasa"da kıdem tazminatının asıl işveren idare tarafından ödeneceğinin açık olarak düzenlenmesi kıdem tazminatından sorumluluğun, alt işverenler bakımından sadece işçiye karşı müteselsil sorumlu olup, kıdem, ihbar ve yıllık izin alacaklarının asıl işveren idareye ait olduğunu savunarak öncelikle iş bu davanın husumet yokluğu nedeni ile reddine, zaman aşımı ve husumet itirazları mahkemece kabul görmez ise davanın esastan reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacı ... Başkanlığının kıdem tazminatını 15/05/2015 tarihinde 7.584,72 TL olarak ödediği konusunda herhangi bir ihtilafın bulunmadığı, taraflar arasında imzalanan sözleşmeye ek teknik şartnamede alt işverenin işçiyle yapılan sözleşme gereğince bütün ödemelerden sorumluluğunun belirlenmesi nedeniyle davacı ... başkanlığının, dava dışı işçiye ödemiş olduğu kıdem tazminatının davalıdan rücuen talep edebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne, 7.584,72 TL"nin ödeme tarihi olan 15/05/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 20.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.