Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/250 Esas 2020/2709 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/250
Karar No: 2020/2709
Karar Tarihi: 10.06.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/250 Esas 2020/2709 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyetine karar verilmesi üzerine yapılan istinaf başvurusunun reddine ilişkindir. Dosyanın incelenmesi sonucunda, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği, iddia ve savunmaların eksiksiz olarak sergilendiği ve hükmün vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanık ve müdafinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenlerin yerinde görülmediği ve temyiz davasının esastan reddedilmesi gerektiği kararına varılmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şöyle açıklanabilir:
- Türk Ceza Kanunu'nun 314/2 maddesi: Silahlı terör örgütüne üye olmak suçunu tanımlamaktadır.
- Türk Ceza Kanunu'nun 53, 58/9, 62/1 ve 63. maddeleri: Ceza hukukunda özel hükümlerdir ve suçluluk konusunu düzenler.
- 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 5/1 maddesi: Terör örgütlerine üye olmayı suç saymaktadır.

16. Ceza Dairesi 2020/250 E. , 2020/2709 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 53, 58/9, 62/1, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun
esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Antalya 10. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.