Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/4258 Esas 2019/4136 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde davacı vekilince duruşmalı temyiz edilmiştir.
Temyize konu karar niteliği gereği duruşmaya tâbi olmadığından duruşma isteminin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalı müflisten 2004 ve 2005 yıllarında alınan malların istenilen vasıfta olmaması nedeniyle ayıbın bildirildiğini, zararlarının giderilmediğini, alacaklarının iflas masası tarafından ayıp ihbarının zamanında yapılmadığı gerekçesiyle alacağın reddine karar verildiğini, alacağın iflas masasına kaydını, yargılama gideri ile avukatlık ücretinin karşı tarafa yğkletilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre davacı tarafından ayıp olarak bildirilen ipliklerdeki hataların “yağ lekesi, renk uçukluğu” olduğu ve dokunan halılarda bu hususun “ siyah çizgi ve nokta” olarak gözüktüğü bu nedenle ayıpların açık olduğu ve süresinde bildirilmediği, ayıplı malların davacı tarafından alınarak kabul edildiği ve dokunduğu, ayıplı olduğu iddia edilen mallara yönelik de bir ödeme yapılmadığı, davacının bir alacağı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 09.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.