17. Hukuk Dairesi Esas No: 2012/16062 Karar No: 2014/8428 Karar Tarihi: 27.05.2014
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2012/16062 Esas 2014/8428 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı 3. kişi, İcra Müdürlüğü tarafından 2009/1623 sayılı takip dosyası kapsamında işyerindeki mallarının haczedildiğini belirterek, hacizlerin kaldırılması için istihkak davası açmıştır. Davalı alacaklı vekili ise aynı adreste daha önce de borçlu huzurunda haciz yapıldığını ve davacının borçlunun eski ortağı olduğunu, işyerini eşyaları ile birlikte devir aldığını beyan ettiğini savunarak, davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkeme, dava konusu haciz sırasında hazır bulunan 3. kişinin borçluyu tanıdığını, daha önce birlikte iş yaptıklarını, işyerini kendisine devrettiğini beyan ettiği devir olgusunun kabul edildiği, bu durumda borçlu ve 3. kişi arasındaki ilişkinin işyeri devri niteliğinde olduğu, İcra İflas Kanunu'nun 44. madde koşullarına uygun yapılmadığı ve Türk Borçlar Kanunu'nun 202/2. maddesi gereği de işyerini devir alan davacının borçlardan sorumlu olacağından bahisle davayı reddetmiştir. Kararda İİK'nın 96 ve devamı maddeleri ile İİK'nın 44. maddesi ve TBK'nun 202/2. maddesi detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.
17. Hukuk Dairesi 2012/16062 E. , 2014/8428 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki istihkak davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı 3.kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü: -K A R A R- Davacı 3.kişi vekili, ...1.İcra Müdürlüğünün 2009/1623 sayılı takip dosyasından, davacıya ait işyerindeki malların 19.01.2012 tarihinde haczedildiğini belirterek, İİK"nun 96 ve devamı maddelerine dayalı olarak istihkak davasının kabulü ile anılan hacizlerin kaldırılmasını istemiştir. Davalı alacaklı vekili, aynı adreste 15.04.2009 tarihinde de borçlu huzurunda haciz yapıldığını, 19.01.2012 tarihinde gidildiğinde davacının borçlunun eski ortağı olduğunu ve işyerini eşyaları ile birlikte devir aldığını beyan ettiğini haciz haksız açılan davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, dava konusu haciz sırasında hazır bulunan 3.kişinin borçluyu tanıdığını, daha önce birlikte iş yaptıklarını, 2010 yılında işyerini kendisine devrettiğini beyan ettiği devir olgusunun 3.kişi tarafından kabul edildiği, bu durumda borçlu ve 3.kişi arasındaki ilişkinin işyeri devri niteliğinde olduğu, devrin İİK"nun 44.madde koşullarına uygun yapılmadığı ve TBK"nun 202/2 .maddesine göre de işyerini devir alan davacının borçlardan sorumlu olacağından bahisle davanın reddine karar vermiş; hüküm, davacı 3.kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde ve değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve dava konusu malların önceden borçlu huzurunda aynı adreste 15.04.2009 tarihinde haczedildiği, 18.08.2006 tarihli vergi yoklama fişine göre haciz yapılan işyerinin borçluya ait olduğunun tesbitinin yapılmış bulunmasına göre davacı 3.kişinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanunun uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 4,05 TL kalan onama harcının temyiz eden davacı 3.kişiden alınmasına 27.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.