Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/19445 Esas 2018/5465 Karar Sayılı İlamı

Davacı ... vek. Av. ... ile davalılar 1- ... A.Ş. vek. Av. ... 2- ... Bankası A.Ş. vek. Av. ... aralarındaki menfi tespit davası hakkında ... Tüketici Mahkemesi"nden verilen 26/11/2015 gün ve 2013/2091-2015/2270 E.-K. sayılı hükmün davalılardan ... A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

- K A R A R -

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190 TL"dir.
Temyize konu edilen miktarın 1.312,46 TL olması nedeniyle 26.11.2015 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılardan Final Varlık Yönetim A.Ş. vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden Final Varlık Yönetim A.Ş."ye iadesine, 05/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.