5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/30503 Esas 2020/1715 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/30503
Karar No: 2020/1715
Karar Tarihi: 19.02.2020

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/30503 Esas 2020/1715 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucunda, suçun sanık tarafından işlendiği ve yargılama sürecinin adil bir şekilde yürütüldüğü tespit edilmiştir. Ancak cezaların içtima edilmemesi ve adli para cezalarının ödeme taksitlerinin belirtilmemesi gibi kanun ihlalleri nedeniyle hüküm BOZULMUŞTUR. Bu ihlallerin düzeltilebilir nitelikte olduğu belirtilerek, hükümde yapılan değişikliklerle karar onanmıştır. Hüküm fıkrasındaki \"Sanığa hükmedilen adli para cezaları içtima edilerek neticeten 6080 TL adli para cezasıyla cezalandırılması\" ifadesi çıkarılmış ve TCK'nın 52/4. maddesi gereğince adli para cezalarının 24 eşit taksitte değil, birer ay arayla ödeneceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri 5846 Sayılı Kanun ve 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun relevant maddeleridir.

19. Ceza Dairesi 2019/30503 E. , 2020/1715 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1- 5237 sayılı TCK"da cezaların içtimaına yer verilmediği halde, hapisten çevrilen adli para cezası ile doğrudan verilen adli para cezasının içtima edilmeyip ayrı ayrı tayini gerekeceğinin gözetilmemesi,
2- 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi gereğince adli para cezalarının 24 eşit taksitte ödenmesine karar verilirken infazda duraksamaya yol açacak şekilde taksit aralığının gösterilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hüküm fıkrasından “Sanığa hükmedilen adli para cezaları içtima edilerek sanığın neticeten 6080 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına” şeklindeki ibarenin çıkarılması ve TCK"nin 52/4. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümde “24 (yirmidört) eşit taksitte” ibaresinden önce yazılmak üzere “birer ay ara ile” ibaresinin eklenmesi suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.