Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2010/15338 Esas 2010/26529 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1) Borçlu vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
“Faiz alacağı” olarak talep edilen takip konusu alacağa yeniden faiz istenemeyeceği yönündeki borçlu itirazı hakkında olumlu olumsuz bir karar verilmemesi isabetsizdir.
2) Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
25.02.2010 tarihli bilirkişi raporunda ilamda belirtilen 05.10.1993 tarihinden ödeme tarihi 12.08.2009 tarihine kadar 363.694,57 USD istenebilir faiz alacağı olduğu belirlenmiş, takipte istenilen 519.428,95 TL’nin (348.820,73 USD olarak karşılığı) istenildiği dikkate alınmadan 519.428,95 USD talep var kabul edilerek 155.734,38 TL fazla faiz istemi olduğu sonucuna varılmıştır. Bilirkişi raporunda yapılan faiz hesaplaması nazara alındığında fazla faiz istendiği yönündeki şikayeti subut bulmadığından reddine karar verilmesi gerekirken raporun maddi hataya dayalı sonuç bölümü aynen hükme esas alınarak 155.734,38 TL faiz alacağı yönünden takibin iptali yönünde hüküm tesisi doğru değildir.
SONUÇ  : Her iki taraf vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının (1) no"lu bentte yazılı nedenlerle borçlu yararına, (2) no"lu bentte yazılı nedenlerle alacaklı yararına İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 08.11.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.