5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/30482 Esas 2020/1713 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/30482
Karar No: 2020/1713
Karar Tarihi: 19.02.2020

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/30482 Esas 2020/1713 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından verilen hükümler temyiz edildi. Dosya incelendiğinde, suçun sanıklar tarafından işlendiği ve kanıtların temyiz denetimini sağlayacak şekilde sergilendiği ve vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı belirlendi. Ancak, hükümlerin içtima ve taksitlerin gösterilmemesi kanuna aykırı olduğundan hükümlerin BOZULMASINA karar verildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5846 sayılı Fikri ve Sınaî Haklar Kanunu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) ve TCK'nin 52/4. maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve 5320 sayılı Kanun. Ayrıca, hükümler düzeltilebilir nitelikte olduğundan yeniden yargılama yapılmadan düzeltilecektir.

19. Ceza Dairesi 2019/30482 E. , 2020/1713 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1- 5237 sayılı TCK"da cezaların içtimaına yer verilmediği halde, hapisten çevrilen adli para cezası ile doğrudan verilen adli para cezasının içtima edilmeyip ayrı ayrı tayini gerekeceğinin gözetilmemesi,
2- 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince adli para cezalarının 24 eşit taksitte ödenmesine karar verilirken infazda duraksamaya yol açacak şekilde taksit aralığının gösterilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hüküm fıkralarından “Sanığa hükmedilen adli para cezaları içtima edilerek sanığın neticeten 6080 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına” şeklindeki ibarenin çıkarılması ve TCK"nin 52/4. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerde yer alan “24 (yirmidört) eşit taksitte” ibaresinden önce yazılmak üzere “birer ay ara ile” ibaresinin eklenmesi suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.