12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11799 Karar No: 2021/5617 Karar Tarihi: 07.07.2021
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11799 Esas 2021/5617 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2019/11799 E. , 2021/5617 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle öldürme Hüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı; TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4-1.a, 52/4.maddelerine göre mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: I-Sanık ..."ün mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik katılanlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde; Olay tarihinde müteveffa işçi ..."ın, temyiz aşamasında vefat etmiş olan sanık ..."nun taşeronluk sözleşmesiyle devraldığı ve işlettiği maden ocağında çalıştığı sırada, tuvalet ihtiyacını gidermek için kör baca diye tabir edilen zehirli gaz oranı yüksek olduğu ocağın terk edilmiş bölgesine girdiği, burada gazdan etkilenerek bulunduğu yere yığıldığı, iş arkadaşlarının müdahalesi ile bulunduğu yerden çıkartılıp hastaneye götürüldüğü ancak, tüm müdahalelere rağmen hayatını kaybettiği, Adli Tıp Kurumu 1. Adli Tıp İhtisas Kuruluna ait 12.03.2014 tarihinde düzenlenen 1092 sayılı raporda, kişinin ölümünün boğucu gaz intoksikasyonu nedeniyle meydana gelmiş olduğunun belirtildiği olayda; kazanın meydana geldiği maden ocağında vardiya şefi olarak çalışan sanık ..."ün tali kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği anlaşılarak yapılan incelemede; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılanlar vekilinin üst sınırdan ceza verilmesi gerektiğine, takdiri indirim uygulanmaması gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanık ... hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi; Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün (3) numaralı bendinin hükümden çıkarılarak yerine, "Sanığa verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK"nın 50/4-1.a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 605 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 12.100.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" bendinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, II-Sanık ..."nun mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik sanık ... müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince; UYAP sisteminden temin edilen nüfus kayıt örneğinde sanık ..."nun 01.08.2020 tarihinde temyiz aşamasında öldüğünün tespit edilmiş olması karşısında, sanık ... hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK’nın 64/1. maddesi uyarınca düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.07.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.