Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4-1.a, 52/2-4. maddelerine göre mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Başak Tekstil ünvanlı işyerinde tezgahtar olarak görev yapan işçi ..."ın işyeri deposunda bulunan seyyar jeneratörü kapatmaya çalıştığı sırada depo içerisinde birikmiş gazdan zehirlenerek hayatını kaybettiği, Adli Tıp Kurumu Başkanlığının 17.02.2010 tarih ve 587 sayılı otopsi raporuna göre, ölümün toksit gazlara maruziyet nedeni ile zehirlenme sonucu meydana geldiği olayda; işyeri yetkilisi sanık ..."un asli kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği anlaşılarak yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesindeki hapis ihtaratına hükümde yer verilmemesi bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur tespitine, olayda nedensellik bağı olmadığına, maktulün olayda tamamen kusurlu olduğuna, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 4 ay hapis cezasından 1/6 oranında indirim yapılırken hesaplama hatası yapılarak 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, 2 yıl 1 ay hapis cezasına hükmolunarak fazla ceza tayini ile hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hükmün (2) numaralı bendin ikinci paragrafında yer alan "İKİ YIL BİR AY HAPİS CEZASI" ibaresinin, "1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası" olarak değiştirilmesi, aynı bendin beşinci paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, "Sanığa verilen 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasının sanığın kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 705 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 14.100.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" paragrafının yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnamedeki isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.07.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.