Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/147 Esas 2015/193 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dolandırıcılık suçunun oluşabilmesi için; failin bir kimseyi, kandırabilecek nitelikte hileli davranışlarla hataya düşürüp, onun veya başkasının zararına, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Zilyedinin rızası olmadan başkasına ait taşınır bir malı, kendisine veya başkasına bir yarar sağlamak maksadıyla bulunduğu yerden almak, hırsızlık suçunun temel şeklidir. Taşınır malın alınmasının suç oluşturabilmesi için, zilyedinin rızasının bulunmaması gerekir.
Sanığın, suç tarihinde şikayetçinin çalıştığı cep telefonu ticareti yapan işyerine gelerek kendisini ... olarak tanıttığı ve kontör dağıtımı yapan şikayetçinin arkadaşlarının isimlerini vererek şikayetçiye sorduğu, orada olmadıkları cevabı üzerine kontör almaya geldiğini ve arkadaşıyla kendisini telefonda görüştürmesini istediği ve bu konuda ısrar ettiği, bunun üzerine şikayetçinin ... isimli arkadaşını kendi cep telefonundan arayarak sanık ile görüştürdüğü, sanığın telefondaki şahsa kontör alacağım, gel bekliyorum diyerek kapattığı ve daha sonra şikayetçiye ait Nokia 6300 marka telefonu geri vermeyerek kendi hattını takarak şikayetçiye alacağı kontör için para isteyeceğini söyleyip konuşarak dışarıya çıktığı ve geri dönmediği, bu suretle sanığın şikayetçiyi kontör alacağı konusunda ikna ederek görüşme yapmak bahanesiyle telefonu alması ve ortadan kaybolması eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğundan bahisle mahkumiyetine karar verilmiş ise de; şikayetçinin zilyetliği devir iradesi olmadığından, eylemin hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeksizin dolandırıcılık suçundan mahkumiyet kararı verilmesi ,
Kabule göre de;
Sanığa verilen mahkumiyet hükmünde belirlenen gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi,
TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “ velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi