Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2020/9648 Esas 2020/7014 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/9648
Karar No: 2020/7014
Karar Tarihi: 24.11.2020

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2020/9648 Esas 2020/7014 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, bir vekalet sözleşmesinden kaynaklı ıslahla birlikte 4.000 TL alacağın tahsili istemişti. Mahkeme, davanın kısmen kabulü sonucu davalıdan toplamda 3.000 TL'nin tahsiline karar verdi. Bu hüküm, hem davacı hem de davalı tarafından temyiz edildi. Ancak, 01.01.2020 tarihinden itibaren öngörülen kesinlik sınırı, kararın verildiği tarih itibariyle kesin nitelikte olduğu için, her iki tarafın temyiz istemi reddedildi. Kararın verildiği tarihte kesin olan kararlar hakkında mahkemelerin karar verebileceği gibi, Yargıtay da temyiz istemini kabul etmeyip reddedebilir.
Kanun maddeleri:
- 5219 sayılı Kanun
- 5236 sayılı Kanun
- HUMK'nın 427. maddesi
- 6100 sayılı HMK'nın geçici madde 3
- 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesi
- 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı.

3. Hukuk Dairesi 2020/9648 E. , 2020/7014 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, vekalet sözleşmesinden kaynaklı ıslahla birlikte 4.000,00 TL alacağın tahsili isteğinde bulunmuş, mahkemece, davanın kısmen kabulü ile toplamda 3.000,00 TL’nın davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01. 2020 tarihinden itibaren 3.920,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Karar, verildiği tarih itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle her iki tarafın temyiz isteminin REDDİNE ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 24/11/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.