Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/1537 Esas 2021/3791 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Reyhanlı Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 2014/329 Esas sayılı, 18.03.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında 2009-2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından da dava açıldığı, Mahkemece bu suçlardan bir hüküm kurulmadığı anlaşılmakla, bu suçlar yönünden her zaman bir hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre;
1- Sanık hakkında, “2009-2010 ve 2011 Takvim Yıllarında Sahte Fatura Düzenleme” suçlarından kamu davası açıldığı, temyize konu kararın gerekçesinde de sanığın 2009-2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği ve bu şekilde vergi usul kanununa muhalefet suçunu işlediği kabul edilmesine karşın, hüküm bölümünde ""Sahte Fatura Kullanma" denilmek suretiyle gerekçe ve hüküm arasında çelişkiye neden olunması,
2- 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun’un 276. maddesiyle değişik 213 sayılı VUK’nin 359/b maddesinde öngörülen cezanın alt sınırı 3 yıl hapis cezası olduğu halde, temel hapis cezasının 18 ay olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
3- Tayin edilen 18 ay hapis cezasında 5237 sayılı TCK"nin 43. maddesi uyarınca artırım yapılırken 22 ay 15 gün yerine hesap hatası yapılarak 18 ay 22 gün belirlenmesi, yine TCK"nin 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 18 ay 22 gün yerine, hesap hatası yapılarak 15 ay 18 gün hapis cezasına hükmolunmak suretiyle eksik ceza tayini,
4- Sanık hakkında mahkûmiyet hükümleri kurulmasına rağmen, katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi,
5- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.04.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.