Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/1172 Esas 2018/365 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava dilekçesinde, davacının.... Sitesi a-1 Blok 1 nolu bağımsız bölümün ve 4 nolu kapalı garajın maliki olduğunu, davalı A1 Blok 3 nolu bağımsız bölüm sahibi davalının kendisine tahsis edilen 2 nolu garaja park etmek yerine, davacıya ait 4 nolu garajı işgal ettiğini, evinde yaptığı aşırı gürültü ve balkondan halı silkeleme davranışlarıyla da rahatsızlık verdiğini, davalının garaja vaki işgaline ve halı silkeleme ve gürültü yapmak yoluyla rahatsızlık vermesine son verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne, davalının dava konusu olan... Sitesi otoparkındaki davacıya ait park yerine yapmış olduğu işgale son verilmesi konusunda uyarılmasına ve rahatsızlık verici eylemlerin önlenmesine ve bunun için uyarılmasına, karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava hakimin müdahalesi istemine ilişkindir.
Mahkemece her ne kadar davanın kabulüne karar verilmiş ise de davalının otoparka ilişkin müdahalesi yönünden her iki tarafa tahsis edilen otopark yerine ilişkin yönetim planı, vaziyet planı ve tahsise ilişkin tüm evrakların celbedilmek sureti ile mevcut durumun ne olduğunun tespit edilmemesi, davacı vekilinin 14/10/2014 tarihli duruşmadaki davalının otoparka ilişkin müdahalesinin son bulduğu yönündeki beyanın davanın bu yönüyle konusuz kalmış sayılacağı hususunda hiçbir değerlendirme yapılmamış olması doğru görülmemiştir.
Ayrıca kabule göre de HMK"nın 297. maddesi 2. fıkrası gereği hüküm fıkrasında davalının rahatsızlık verici ve son vermesine karar verilen eylemlerin neler olduğunun açıkça maddeler halinde sayılmaması ve KMK"nın 33. maddesi gereği davalıya eylemlerine son vermesi yönündeki uyarıyla birlikte uygun mehil takdir edilmemiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 22/01/2018 günü oybirliği ile karar verildi.