Hakkı olmayan yere tecavüz - nitelikli mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/9173 Esas 2019/9400 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9173
Karar No: 2019/9400
Karar Tarihi: 03.07.2019

Hakkı olmayan yere tecavüz - nitelikli mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/9173 Esas 2019/9400 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanıkların hakkı olmayan yere tecavüz ve nitelikli mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanıkların her iki suçu da hukuki anlamda tek bir eylemle gerçekleştirdikleri için sadece ağır olan suçtan hüküm kurmak yerine iki ayrı suçtan mahkumiyet hükümleri kurulması gerektiği belirtildi. Bu nedenle, mahkeme kararı yasaya aykırı bulunarak bozuldu. Kanun maddeleri ise şu şekilde:
- TCK 154/1: Bir yerde, hakkı olmadığı halde, izinsiz olarak kalma veya yine hakkı olmadığı halde, geceleyin girmek suretiyle hürriyetten yoksun kılınma veya tecrit amacıyla veya makul bir sebep olmaksızın hürriyeti tahdit suretiyle tecavüz etmek
- TCK 152/1-c: Başkasına ait bir malı hukuka aykırı olarak yok etmek veya hasar vermek
- TCK 44: Birden fazla suç işlenmesi hâlinde cezanın takdirinde her bir suçun ayrı ayrı değil, birlikte değerlendirilmesi
- 1412 sayılı CMUK 321 ve 326: Yargıtay'ın kararı bozması sonrası dosyanın aynı mahkemeye veya üst mahkemeye gönderilmesi ve yeniden yargılama yapılması gerektiği hakkında düzenlemeler içerir.

8. Ceza Dairesi 2018/9173 E. , 2019/9400 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz, nitelikli mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanıklar hakkında 13.02.2013 tarihli iddianame ile hakkı olmayan yere tecavüz suçundan dava açıldıktan sonra aynı yere ilişkin devam eden eylem nedeniyle düzenlenen 14.04.2014 tarihli iddianameye konu edilen eylemlerin hukuki kesinti nedeniyle iki ayrı suç oluşturduğu gözetilmeden tek suç kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Sanıkların katılana ait taşınmaz üzerinde bulunan ağaçların üzerine toprak dökmek suretiyle ağaçlarada zarar vermek şeklinde gerçekleşen eylemleri nedeniyle 13.02.2013 tarihli iddianamede TCK"nın 154/1 ve 152/1-c maddelerinde tanımlanan suçlardan ayrı ayrı cezalandırılmaları istenilmiş ve her iki suçtanda mahkumiyet hükümleri kurulmuşsa da sanıkların her iki suçu hukuki anlamda tek bir eylemle gerçekleştirdikleri anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK"nın 44. maddesinde düzenlenen fikri içtima hükümleri uyarınca sadece ağır olan suçtan hüküm kurmak yerine yazılı şekilde iki ayrı suçtan mahkumiyet hükümleri kurulması;
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326. maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.