MAHKEMESİ : Körfez 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/02/2013
NUMARASI : 2009/138-2013/201

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı F.. K.. tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin trafik görevlisi olarak meydana gelen başka bir trafik kazası nedeniyle işaretleme yaparken, diğer görevlilerde yavaşlama işareti yaptığı halde davalıların sürücüsü, maliki ve trafik sigortacısı olan aracın trafik şeridine girip davacıya çarparak yaralanmasına neden olduğunu, kazanın meydana gelmesinde davalı tarafın tamamen kusurlu bulunduğunu belirterek tedavi gideri iş göremezlik zararı ve diğer maddi zararlar açısından 2.000,00 TL maddi tazminatın tüm davalılardan, 10.000,00 TL manevi tazminatın ise gerçek kişi olan davalılardan kaza tarihinden itibaren reeskont faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, Sağlık Bakanlığınca yapılan ihbar üzerine tedavi giderinin karşılandığını, kusur ve zarar miktarı kadar sorumluluklarının bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı F.. K.. ve H.. K.., yetki itirazlarının bulunduğunu, davacıya dava öncesinde 1.500,00 TL ödeme yapıldığını, kazanın meydana gelmesinde bir kusurunun bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve ve benimsenen bilirkişi raporuna dayanılarak; 28.449,64 TL maddi zarar, 29.192,83 TL işgücü kaybı zararı ile 3.002,40 TL tedavi giderinin kaza tarihi olan 16/07/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan E.. A.. yönünden poliçe teminatıyla sınırlı olmak üzere müştereken ve müteselsilen tahsil edilerek davacıya ödenmesine, 5.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 16/07/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan Fikret ve H.. K.."den tahsil edilerek davacıya ödenmesine,
karar verilmiş; hüküm davalı F.. K.. tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve maluliyet durumuna ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı F.. K.."ün aşağıdaki bent kapsamı dışından kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan tedavi gideri ve iş göremezlik zararına yönelik maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacının yargılama sırasında sunduğu E Medical Sağlık Malzemeleri San. ve Tic.Ltd.Şti"nin 21.7.2008 günlü Kocaeli Devlet Hastanesi Baştabipliği adına düzenlenen 3.002,40 TL tutarlı medical malzemelere ilişkin faturaya dayanılarak davalılar aleyhinde tedavi gideri olarak bu fatura bedeline hükmedilmiş,
Davalı tüm tedavi giderlerinin kurum tarafından karşılandığını savunmuş,
Davalının bu yöne ilişkin savunması araştırılmamıştır.
Bu halde, 21.7.2008 günlü fatura bedelinin kim tarafından ödendiğinin, faturayı düzenleyen şirket, Kocaeli Devlet Hastanesi Baştabipliği ve Sosyal Güvenlik Kurumundan araştırılarak sonucuna göre davalıların fatura bedelinden sorumluluklarının belirlenmesi gerekirken eksik araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3-Aktüer bilirkişice davacının, 16.7.2008 olay tarihinden aktüer raporun düzenlendiği 5.7.2012 tarihine kadar geçici olarak iş ve gücünden kaldığı kabul edilerek tazminat hesabı yapılmış, mahkemece rapora itibar edilerek SGK tarafından yapılan ödemenin mahsubu sonucu 28.449,64 TL geçici iş göremezlik tazminatına hükmedilmiştir.
SGK tarafından, davacının 17.7.2008-24.3.2009 tarihleri arasında istirahatli olduğu kabul edilerek kendisine 3.612,88 TL geçici iş göremezlik ödeneği ödenmiştir.
Davacının iş güçten kalma süresi usulüne uygun rapor ile tespit edilmeden aktüer bilirkişinin kendi rapor tarihini esas alan sürenin tazminat hesabında dayanak alınması doğru değildir.
Bu halde davacının geçici iş göremezlik süresinin ne kadar olduğunun doktor raporu ile belirlenerek bu sürenin esas alınması suretiyle hesaplanacak tazminata hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme sonucu karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı F.. K.."ün diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı F.. K.."ün temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı F.. K.."e geri verilmesine 22.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.