Devletin birligini ve ülke bütünlüğü bozma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/804 Esas 2020/2690 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Devletin birligini ve ülke bütünlüğü bozma
Hüküm : TCK"nın 302/1, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62/1, 53, 58/7-9, 63/1, CMK"nın 283 maddeleri gereğince mahkumiyetine dair istinaf
başvurusunun esastan reddi

İlk Derece ve Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 9. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 307/3. maddesi gereğince Yargıtay bozma ilamına uyan İlk Derece Mahkemesi kararının sadece temyiz kanun yoluna tabi olduğu gözetilmeden istinaf incelemesi yapan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 26.09.2019 tarihli kararı hukuken yok hükmünde olduğundan ilk derece mahkemesince verilen kararın temyiz edildiği kabul edilerek;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Ceza süresi yönünden yasal şartları oluşmadığından; sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK"nın 299. maddesi uyarınca REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın üyesi bulunduğu silahlı terör örgütünün, Devletin birliğini bozma ve ülke topraklarından bir kısmını Devlet idaresinden ayırma amacına yönelik olarak vahamet arz eden olayları gerçekleştirdiği, sanığın sübutu kabul olunan eylemlerinin amaç suçun işlenilmesi doğrultusundaki örgütsel bağlılık ile ülke genelindeki organik bütünlüğüne göre amacı gerçekleştirme tehlikesi yaratabilecek nitelikte olduğu belirlenip kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, Devletin birliğini ve ülke bütünlüğü bozma suçunun sübutu kabul edilmiş, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosya kapsamına göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sair nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Uygulanan kanun maddesi olarak Yargıtay bozma ilamı sonrası kazanılmış hak kuralını düzenleyen CMK’nın 307/5. maddesinin hüküm yerinde gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5271 sayılı CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün 4. bendine “CMK 283 hükmü” ibaresinden sonra “ve CMK’nın 307/5. maddesi” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Cizre 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3 . Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.