Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13060 Esas 2019/828 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/13060
Karar No: 2019/828
Karar Tarihi: 22.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13060 Esas 2019/828 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Dosyanın incelenmesi sonucunda, sanıkların suçu işledikleri kabul edilerek, diğer temyiz itirazlarının yerinde olmadığı belirlendi. Ancak, sanıkların suçunun 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesine uyduğunun gözetilmemesi nedeniyle eksik ceza tayini yapılmıştı. Ayrıca, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı belirlendi. Bu nedenle, suçun işlendiği dönemde yürürlükte olan kanunla sonradan yürürlüğe giren kanunlar arasındaki fark gözetilerek, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği kararlaştırıldı. Bu nedenle, hükümler bozuldu ve sanıkların ceza miktarı yönünden kazanılmış haklarının korunacağı belirtildi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi - Hak yoksunlukları
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'n

13. Ceza Dairesi 2018/13060 E. , 2019/828 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıkların AVM içerisinde bulunan iş yerinde iken bebek çantasında asılı bulunan çantayı çalmaları şeklindeki eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Kanunun 141/1. maddesiyle hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
Kabule göre de;
2-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ..."ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların ceza miktarı yönünden kazanılmış haklarının korunmasına, 22/01/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.