MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Davaya konu sigaraların müsaderesine mahallinde her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1-Sanık hakkında uygulanan takdiri indirime ilişkin 5237 sayılı TCK"nin 62/1. maddesinin karar yerinde gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık hakkında hapis cezasının yanında ayrıca hükmolunan 4 gün adli para cezasının, 5237 sayılı TCK"nin 52/2. maddesine göre 20-100 TL arası bir değerle çarpılıp uygulanabilir bir sonuç cezaya ulaşılmadan, infazda duraksamaya neden olacak biçimde neticeten "4 gün adli para cezasına" hükmedilmesi,
3-Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezası için TCK"nin 58. maddesine göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı hâlde tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken hiçbir ayrım yapılmaksızın sanığın cezasının TCK"nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nin 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hükmün takdiri indirime ilişkin fıkrasının başına gelmek üzere "5237 sayılı TCK"nin 62/1. maddesi uyarınca" ibaresinin yazılması, hükme "TCK"nin 52/2. maddesi uyarınca sanığın kişisel ve ekonomik durumu nazara alınarak 4 gün adli para cezasının beher günü 20 TL"den hesaplanarak neticeten sanığın 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" şeklinde yeni bir fıkranın eklenmesi ve hükmün tekerrüre ilişkin fıkrasından “cezanın” ibaresinin çıkarılarak yerine “hapis cezasının” ibaresinin yazılması suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.