Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11558 Esas 2019/6447 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11558
Karar No: 2019/6447
Karar Tarihi: 27.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11558 Esas 2019/6447 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçundan hüküm vermiştir. Ancak mahkeme, mağdurun yaralanmalarının hangisinin hayati tehlike oluşturduğu konusunda yeterli bilgiye sahip olmadığından, tüm tedavi evraklarının Adli Tıp Kurumu'na gönderilip ayrıntılı rapor alınmasını talep etmiştir. Ayrıca mahkeme, sanığa ek savunma hakkı vermeden savunma hakkını kısıtlamış ve Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğini belirtmiştir. Karar, sanığın itirazı üzerine bozulmuş ve sanığın kazanılmış hakları saklı tutularak yeniden değerlendirilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 87/1-son maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2018/11558 E. , 2019/6447 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mağdurun yaralanmasına ilişkin Kartal Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 21.03.2014 tarih ve 7508 sayılı raporda mağdurun “sol alt kadranda yaklaşık 0,5 cm lik” ve “sol meme başının yaklaşık 1 cm lateralinde 0,5 cm lik” iki adet kesici delici alet yarası olduğunun ve meydana gelen yaralanmanın kişinin yaşamını tehlikeye soktuğunun bildirildiği ancak tespit edilen yaralanmaların hangisinin hayati tehlikeye neden olduğu belirtilmediği anlaşılmakla, mağdura ait tüm tedavi evrakları, hasta müşahede kağıtları, geçici ve kesin raporlar, varsa film ve grafilerin celp edilip kül halinde Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesine gönderilerek tespit edilen bulguların hangisinin ya da hangilerinin ayrı ayrı hayati tehlikeye neden olduğu hususunda ayrıntılı rapor aldırıldıktan sonra, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi yerine eksik kovuşturma ile yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
2) İddianamede talep edilmediği halde, sanığa 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin sanık aleyhine uygulanmasına karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 27.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.