Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/15704 Esas 2015/16772 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/15704
Karar No: 2015/16772
Karar Tarihi: 13.10.2015

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/15704 Esas 2015/16772 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2015/15704 E.  ,  2015/16772 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : Konya 1. İş Mahkemesi
    Tarihi : 14.05.2015
    No : 2001/548-2015/406

    Dava, 2034,52 TL. rücuan tazminat istemine ilişkindir.
    Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
    Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu. Temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
    21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2015 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 2.080,00 TL olarak değiştirmiştir.
    Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununu Geçici 3. maddesi gereğince 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.
    Somut olayda davaya konu miktar, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması miktar itibariyle mümkün değildir.
    Hal böyle olunca, davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin, miktar itibariyle kesinlik nedeniyle reddi gerekir.
    S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 13.10.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.