Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/5033 Esas 2018/933 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... İlçe ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 02/07/2013 gününde verilen dilekçe ile kurum zararından kaynaklanan alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 08/01/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, haksız fiil ve yersiz ödeme nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; taraflarca temyiz edilmiştir.Davalı ..., Cezaevi Müdürlüğü aracılığıyla mahkemeye gönderdiği dilekçe ile temyiz isteminde bulunmuş, ancak temyiz harç ve giderleri kendisinden alınmamıştır.Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun değişik 434. maddesinin üçüncü fıkrası hükmüne göre temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Bunların eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren hakim veya mahkeme başkanı tarafından verilecek yedi günlük kesin süre içinde tamamlanması aksi halde temyizden vazgeçilmiş sayılacağı hususu temyiz edene yazılı olarak bildirilir. Verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde mahkeme kararının temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilir.
25/01/1985 gün, 1984/5 esas ve 1985/1 karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına göre de; harca tabi olmasına rağmen mahkeme kalemince harç hesap edilip ilgilisinden istenilmeden ve dolayısıyla harç alınmadan temyiz defterine kaydedilen temyiz dilekçeleri hakkında da sözü edilen fıkrada öngörülen eksik harç ödenmesi halinde yapılacak işlemle ilgili kuralın kıyasen uygulanması ve bu durumda dilekçenin temyiz defterine kaydedildiği tarihte temyizin yapılmış sayılması gerekir.
Dosya kapsamından, Dairemizin 07/06/2017 gün, 2015/8468 esas - 2017/3738 karar sayılı ilamı ile, "hükümlü olan davalıya vasi atanıp atanmadığı, atanmış ise davalı adına kararı temyiz etmesi halinde eksik temyiz harcının tamamlatılması gerekmesi" gerekçesi ile geri çevirme kararı verilmiştir. Bunun üzerine mahkemece Cezaevi Müdürlüğü"ne yazılan müzekkereye verilen cevabi yazı ile, davalı ..."nin 19/08/2016 tarihinde Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne sevk edildiği, adresinin de ... Mah. ... Cad. ... adresi olduğunun bildirildiği, bu adresin aynı zamanda adres kayıt sisteminde davalının yurtiçi ikamet adresi olarak kayıtlı bulunduğu, ancak adı geçen davalıya eksik temyiz harcını tanmamlaması için yapılan bu tebligatın davalının adres kayıt sisteminde mernis adresi olduğu anlaşılan ... Mah.... Sk. ... adresinde Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre yapıldığı, bu adresin Denetimli Serbestlik Müdürlüğü tarafından bildirilen adres olmadığı anlaşılmıştır. Bu durumda tebligat şartlarının gerçekleştirilmediği anlaşılmaktadır. Adı geçen davalıya yapıldığı belirtilen bu tebligat geçerli değildir.
Şu durumda; davalı ..."ye temyiz harcını tamamlaması için yukarıda Denetimli Serbeslik Müdürlüğünce belirtilen adresinde tebligat yapılmak üzere yeniden geri çevirme kararı verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Dosyanın gösterilen nedenle ve yukarıda bildirilen şekilde işlem yapılmak üzere mahal mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 15/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.