1632 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/890 Esas 2020/1687 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/890
Karar No: 2020/1687
Karar Tarihi: 19.02.2020

1632 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/890 Esas 2020/1687 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık 1632 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın adli sicil kaydındaki adli para cezasına ilişkin kayıtların erteleme müessesine engel teşkil etmediği gözetilmeden, hapis cezasının yasal olmayan gerekçe ile ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi nedeniyle karar temyiz edilmiştir. Yargıtay 19. Ceza Dairesi, bu nedenle kararı bozmuştur. Kararda, TCK'nin 50/1-a maddesi yerine 50. maddesinin gösterilmesi, TCK'nin 52/2. maddesinin gösterilmesi gerektiği halde 52. maddesinin gösterilmesi, adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi nedenleriyle infazda yetkinin kısıtlanması gibi kanuna aykırı uygulamalara değinilmiştir. Kanun maddeleri: 1632 Sayılı Kanun, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi, TCK'nin 50/1-a, 50, 52/2 ve 52/4 maddeleri, CMK'nın 232/6. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2019/890 E. , 2020/1687 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi[Genelkurmay Başkanlığı Askeri Mah. (Kapatılan)]
SUÇ : 1632 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Talimatla alınan 23/11/2016 tarihli ifadesinde “seçenek yaptırımlardan para cezasını maddi durumu olmamasından dolayı kabul edemediği, kamuya yararlı bir işte çalışmayı kabul etmediği, erteleme müessesini anladığı ve kabul ettiği” yönünde beyanda bulunan sanık hakkında, gerekçeli hüküm içeriğinde, tayin edilen hapis cezasına ilişkin ertelememe gerekçesi olarak "Daha önce kasıtlı suçtan üç aydan fazla mahkumiyetine karar verilmiş olması nedeniyle hapis cezasının ertelenmesi talebinin reddine karar verildiği” belirtilmiş ise de, sanığın adli sicil kaydındaki adli para cezasına ilişkin kayıtların erteleme müessesine engel teşkil etmediği gözetilmeden, hapis cezasının yasal olmayan gerekçe ile ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre ise;
1)Kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nin 50/1-a maddesi yerine TCK"nin 50. maddesinin gösterilmesi, yine gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nin 52/2. maddesinin gösterilmesi gerekirken TCK"nin 52. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2)TCK"nin 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 19/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.