Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13973 Esas 2020/7798 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/13973
Karar No: 2020/7798
Karar Tarihi: 24.12.2020

Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13973 Esas 2020/7798 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir kararda sanık, resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan mahkum edilmiş ancak mahkeme kararı Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir. Bu nedenle sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmeli ve daha önce verilmiş bir hükümden kaynaklanan kazanılmış haklar göz önünde bulundurulmalıdır. Ayrıca TCK'nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen hakların uygulanması konusunda bir yanlışlık olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 7188 sayılı Kanun'un 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 326/son maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi

11. Ceza Dairesi 2017/13973 E. , 2020/7798 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık ve vasisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanığa isnat edilen ve üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan dolayı verilen hükümden sonra 19.08.2020 tarihinde 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 25.06.2020 tarihli, 2020/16 esas, 2020/33 sayılı kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na 17.10.2019 tarihli, 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” ibaresi bakımından Anayasa’ya aykırı bulunarak iptal edilmiş olması nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince halen uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 326/son maddesi uyarınca bozmadan önce verilen 13.03.2013 tarihli hükmün yalnızca sanık müdafii tarafından lehe temyiz edilmiş olması nedeni ile bu kararda sanık hakkında uygulanan erteleme hükmünün kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden sanık hakkında erteleme hükmünün uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesi gerekliliği,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve vasisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.