MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı dava dilekçesi ile, müvekkilinin 2011-2012 yıllarında İsmetpaşa cad. üzerinde Dülgeroğlu iş hanı yönetici olarak seçildiğini, aidatların düzenli ödenmemesi sebebiyle müvekkilinin dönem sonunda 4.562,00 TL gider yaptığını, buna mukabil 2.241,46 TL gelir toplayabildiğini, 2.320,54 TL"yi kendi cebinden masraf yaptığını, yine ödemeleri banka aracılığıyla yaptığı için bankada kalan 7.29 TL"yi de yöneticilik sıfatı bittiği için çekemediğini, tüm görüşmelerine rağmen parayı tahsil edemediğini, bunun üzerine Uşak 4. İcra Müdürlüğünün 2013/4314 E. sayılı dosyası ile icra takibi yaptığını, söz konusu harcamaların iş hanının giderleri için yapıldığını, müvekkiline kendi cebinden yaptığı masrafların işhanı maliklerince ödenmesi gerektiğinden davalıların yaptığı icra takibine itirazın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 03.07.2012 gün 2012/7025 Esas 2012/8457 Karar nolu kararı ile “Kat Mülkiyeti Kanununun Ek 1. maddesi uyarınca bu kanundan doğan her türlü anlaşmazlığın -değerine bakılmaksızın- sulh hukuk mahkemesinde çözümleneceği gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, asliye hukuk mahkemesince davaya bakılıp işin esası hakkında hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar vermiştir.
Mahkemece bozma kararına uymakla davada sulh hukuk mahkemesinin görevli olduğu kanaatine varılarak dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ile davalılar arasındaki temel ilişki, davacının yöneticilik yaptığı döneme ilişkin tahsil edemediği aidat bedellerinin karşılığında yaptığı ödemenin istirdatına yönelik olup, davacının yönetici olması hasebi ile ihtilafın Kat Mülkiyeti Kanunundan kaynaklandığı ve davalıların paylarına düşen ödenmeyen aidat miktarları kadar sorumlu olacakları ve taşınmazın da tek ada tek parsel üzerinde kurulu olduğu dikkate alındığında ihtilafın bozma ilamına uyularak Kat Mülkiyeti Kanununun Ek-1 maddesine göre çözümlenmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 22/01/2018 günü oy birliği ile karar verildi.