İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/9236 Esas 2019/10597 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9236
Karar No: 2019/10597
Karar Tarihi: 12.11.2019

İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/9236 Esas 2019/10597 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde sanık, ihmali davranışla görevini kötüye kullanmaktan mahkum edildi. Mahkeme, adli para cezasının kesinlik sınırı altında olmasından dolayı sanığın temyiz talebini reddetti. Ancak, geçici 2. madde gereği hapisten çıkarılan adli para cezalarının miktar gözetmeksizin temyiz edilebileceği anlaşılınca, temyiz talebi reddedilen karar kaldırıldı ve esas incelenmeye başlandı. Mahkeme, gerekçeli kararın doğru bir şekilde tebliğ edilmediğini tespit etti ve kararın usulüne uygun tebliğ edilerek dosyanın mahalline gönderilmesine karar verdi. Kanun maddeleri ise şöyle: 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/1. maddesi ve aynı kanunun 21/2. maddesi.

5. Ceza Dairesi 2015/9236 E. , 2019/10597 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık tarafından yasal süresi içinde temyiz talebinde bulunulduğu halde, hakkında hükmedilen adli para cezasının kesinlik sınırı altında kaldığından bahisle temyiz isteminin reddine karar verilmiş ise de; 5320 sayılı Kanuna 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. madde gereğince 14/04/2011 tarihinden sonra hapisten çevrilen adli para cezalarının miktar gözetilmeksizin temyizinin mümkün olduğunun anlaşılması karşısında, temyiz talebinin reddine dair 02/10/2013 tarihli ek kararın kaldırılmasına ve esasın incelenmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/1. maddesinde yer alan "Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır." şeklindeki düzenleme ile aynı Yasanın 21/2. maddesi hükmü birlikte değerlendirildiğinde, öncelikle muhatabın bilinen en son adresine tebligat çıkarılması, iade edilmesi durumunda tebligatın mernis adresine yapılması gerektiği gözetilmeden, gerekçeli kararın katılan ..."in duruşmada bildirdiği bilinen son adresine tebligat yapılmaksızın doğrudan mernis adresine Tebligat Kanununun 21. maddesine göre tebliğ edildiği anlaşılmakla; gerekçeli kararın adı geçene usulüne uygun tebliğ edilerek tebellüğ belgesinin ve verildiği takdirde temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenmesi, hükmün temyiz edilmesi halinde ise bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi sonrasında iadesi için esası incelenmeyen dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİNE 12/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.