Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Takip dosyasının incelenmesinden; borçlunun T......... Bankası T.A.O. Memur ve Hizmetlileri Emekli ve Sağlık Yardım Sandığı Vakfından almakta olduğu maaşın ¼ ünün üzerine haciz konulduğu, borçlunun icra mahkemesinde başvurarak maaşı üzerine konulan haczin kaldırılmasını istediği anlaşılmaktadır.
Türkiye .......... Bankası T.A.O. Emekli ve Sağlık Yardım Sandığı Vakfı 506 Sayılı Kanunun geçici 20. maddesi kapsamında kurulmuş olup, 9.3.1983 gün ve 1983/1-1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da açıkça belirtildiği gibi, Sosyal Sigortalar Kurumu, Bağ-Kur ve T.C. Emekli Sandığı gibi sosyal güvenlik kuruluşlarındandır. Alacaklı tarafından verilen temyiz dilekçesinde, anılan vakfın 506 Sayılı Kanunun geçici 20. maddesi kapsamında kurulmuş bir sosyal güvenlik kuruluşu olduğu kabul edilmektedir.
506 Sayılı Kanunun geçici 20. maddesi kapsamındaki sandıklar; bağlı bulundukları kuruluşların personeli ile ilgili olarak, 506 Sayılı Kanunun sistematiği içinde Sosyal Sigortalar Kurumunun yüklendiği görevleri ve sağladıkları hakları yerine getirmek üzere kuruldukları için sosyal güvenlik hukukunun temel ilkeleri bu sandıklar için de geçerlidir.  Bu nedenle 5510 sayılı yasanın 93/1.maddesi uyarınca, 506 sayılı kanunun geçici 20. maddesi kapsamında kurulan anılan sosyal güvenlik kuruluşunca bağlanan aylığın haczi mümkün değildir.
O halde, mahkemece borçlunun haczedilmezlik şikayetinin kabulüne karar verilmesi doğru olup, hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), harç alınmasına yer olmadığına. 09.11.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.