Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/391 Esas 2021/5589 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/391
Karar No: 2021/5589
Karar Tarihi: 07.07.2021

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/391 Esas 2021/5589 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle öldürme suçundan mahkumiyetine hükmedilmiştir. Sanık hakkında verilen adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ancak hükmün adli para cezasına çevrildiği sırada uygulama maddelerinin gösterilmemesi ve bir gün karşılığı takdir edilen miktarın belirtilmemesi sebebiyle hüküm CMK'nın 232/6. maddesine aykırı bulunmuştur. Bu nedenle hüküm BOZULMUŞ, ancak yeniden yargılama gerektirmeyen bir konu olduğundan hüküm 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMIŞTIR. Sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, pişmanlığı gözetilerek hapis cezasının TCK'nın 52/3. maddesi gereğince 1060 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı takdiren 20 TL olarak belirlenmek suretiyle sanığın 1.060 gün karşılığı 21.200 TL adli para cezası ile cezalandırılması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 85/2, 62, 50/4, 52/4, 53/6, CMK'nın 232/6, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2020/391 E. , 2021/5589 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 50/4, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, uygulama maddelerinin gösterilmemesi ve bir gün karşılığı takdir edilen miktarın belirtilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3. paragrafının “TCK 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, pişmanlığı gözetilerek hapis cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 1060 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı takdiren 20 TL olarak belirlenmek suretiyle sanığın 1.060 gün karşılığı 21.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” şeklinde değiştirilmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.07.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.