Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10236 Esas 2019/6429 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında müşteki ...’i kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
Hükmolunan adli para cezasının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunu"nun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan sanığın temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık hakkında müşteki ...’yi kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
a) Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle ihbarda bulunulması üzerine, 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de; ihbara konu Konya 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 14.03.2013 tarih, 2012/699 Esas ve 2013/199 Karar sayılı ilamının, 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. cümlesinde düzenlenen "tehdit" ve TCK"nin 125. maddesinde düzenlenen "hakaret" suçuna ilişkin olduğu; TCK"nin 125/1. maddesinde tanımlanan hakaret suçu ile birlikte 106/1-1 maddesinde “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümleri uygulanmaz” hükmü dikkate alındığında, suç tarihinde TCK’nin 106/1-1 maddesinin uzlaşma kapsamında olmadığı, bu suçla birlikte işlenen hakaret suçuna da uzlaşma hükümlerinin uygulanamadığı, oysa 6763 sayılı Kanun değişikliği ile tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşıldığından bu halde, söz konusu ihbar edilen ilamındaki suçlar yönünden kanun değişikliği kapsamında her iki suç yönünden, uzlaşma hükümlerinin uygulanıp uygulanmadığı mahkemesinden sorularak anılan suçlar yönünden uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 18.11.2014 tarih ve 2013/830 Esas, 2014/502 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere; 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi uyarınca açıklanmasına dair kararın, 5271 sayılı CMK"nin 223. maddesi kapsamında mahkumiyet hükmü niteliğinde olup, T.C. Anayasası"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 230, 232. maddeleri uyarınca hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, delillerin tartışılıp değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen deliller ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilin gösterilerek nitelendirilmesinin yapılması suretiyle hükmün denetime imkan verecek ve infaz kabiliyeti olacak şekilde yeni bir karar şeklinde aynen açıklanması gerektiği gözetilmeden, gerekçeden yoksun ve önceki karara atıfta bulunarak yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre;
c) Gerekçeli karar başlığında müştekilerin adının yazılmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/2-b maddesine muhalefet edilmesi,
d) 5237 sayılı TCK"nin 52. maddesi uyarınca sanık hakkında adli para cezasının belirlenmesinde esas alınacak tam gün sayısının bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın ayrı ayrı gösterilerek belirlenen tam gün sayısı ile bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın çarpılması ile sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.