MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı (sanık ...), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar)
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince bozma ilamı üzerine verilen hükümlerin sanıklar müdafisi tarafından duruşmalı temyiz edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle, belirlenen tarihte müdafinin sanık ... yönünden yerinde görülen talebine istinaden duruşmalı yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, mağdurenin on dokuz yaşında olduğuna ilişkin anlatımları, Anayasa Mahkemesinin gerekçeli karar hakkına ilişkin 25.03.2015 günlü, 2014/6419 başvuru numaralı kararı ve dosya içeriği nazara alınarak, olayda 5237 sayılı TCK"nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışılıp, bu yöndeki savunmanın reddi nedenleri karar yerinde açıklandıktan sonra hükme varılması yerine, noksan gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurularak 5271 sayılı CMK"nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın soruşturma evresinde rızaen cinsel ilişkiye girdiğine yönelik ifadeleri, mağdurede darp cebir izi bulunmadığını bildirir genel adli muayene formu ve tüm dosya kapsamına göre sanığın, mağdureye yönelik eylemlerini cebir veya tehdit kullanmak suretiyle gerçekleştirdiği hususunda her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilmeden, hakkında belirlenen cezanın koşulları oluşmadığı halde TCK"nın 103/4. maddesi ile arttırılması neticesinde fazla ceza tayini,
Sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya kapsamına göre sanıkların, suç tarihinde on beş yaşını tamamlamayan mağdureye yönelik eylemlerini cebir, tehdit veya hileyle gerçekleştirdiklerine dair cezalandırılmalarına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, temel cezaların TCK"nın 109/1 yerine 109/2. maddesine göre belirlenmesi,
Sanık ..."ın müsnet suçu cinsel amaçla işlediğine dair delil bulunmadığı gözetilmeden, hakkında 5237 sayılı TCK"nın 109/5. maddesinin tatbiki suretiyle fazla ceza tayini,
Hükümlerden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafisinin temyiz itirazları ile duruşmalı inceleme sırasındaki sözlü savunması bu itibarla yerinde görüldüğünden, sanık ... yönünden ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.