Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/1306 Esas 2018/348 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı dava dilekçesi ile, davalının erkek kardeşi .... ile aynı apartmanda ikamet ettiklerini, ...."nın kendi dairesinde sürekli gürültü çıkardığını, gece gündüz bağırdığını, zaman zaman fiziki müdahalelerde bulunduğunu, apartman sakinlerinin ve ev sahibinin bu durumdan rahatsızlık duyduğunu, 19/07/2014 tarihli apartman toplantısında ...."nın tahliyesine karar verildiğini, ancak tahliyenin gerçekleşmediğini, ..."nın taşınmazdan tahliyesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davalının sürekli gürültü yaptığı, apartmanda huzursuzluğa neden olduğu, tanık beyanları ve soruşturma evraklarından anlaşılmakla davacının davasının kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık tahliye istemine ilişkindir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesi ile,
1) Mahkemece davalının 01.07.2015 tarihli celsede dava konusu taşınmazı tahliye ettiğini beyan etmesi karşısında bu hususun gerçekleşip gerçekleşmediği yönünde bir inceleme yapılmamış olması,
2) 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 18. maddesine göre kat malikleri gerek bağımsız bölümlerini, gerek eklentilerini ve ortak yerleri kullanırken doğruluk kaidelerine uymak, özellikle birbirlerini rahatsız etmemek ve yönetim planı hükümlerine uymakla karşılıklı olarak yükümlüdürler. Buna göre mahkemece konusunda uzman bilirkişi kurulu ile mahallinde inceleme yapılarak davalıların kullandığı bağımsız bölümleri yukarıda açıklanan esaslara uygun olarak kullanıp kullanmadığı ayrıntılı olarak saptanıp aykırı kullanıldığının tespiti halinde alınacak önlemlerin neler olduğunun belirlenerek bu hususta davalılara Kat Mülkiyeti Kanununun 33. maddesi uyarınca makul bir süre verilerek uyuşmazlığın çözümlenmesi gerektiğinin düşünülmeden doğrudan davalının tahliyesine karar verilmiş olması, doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 22/01/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.