Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7769 Esas 2019/12603 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/7769
Karar No: 2019/12603

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7769 Esas 2019/12603 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı erkek tarafından açılan temyiz davasında, Asliye Hukuk Mahkemesi'nin boşanma kararı mahkeme dosyasının incelenmesi sonucunda teyit edildi. Ancak, davacı kadının boşanma davasının reddi gerektiği halde kabul edilmesi yanlıştı. Kararda ayrıca, erkeğin ağır kusurlu olmadığı ve kadının taleplerinin reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, temyize konu olan kısım bozulmuştur. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2. maddelerinin kadın yararına oluşmadığı belirtilmiştir.
Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2. maddesi: Boşanma davasını açan tarafın kusursuz olduğu ve diğer tarafa dayanılmayacak derecede sıkıntı veren bir durumun yaşandığı takdirde, hakim tarafların mal ayrılığı, velayet ve kişisel ilişkiler gibi konularda karar verebilir. Ancak, kusur oranlarına göre, bu kararlar değişebilir.

2. Hukuk Dairesi 2019/7769 E. , 2019/12603 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ve velayet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece boşanmaya sebebiyet veren olaylarda, davalı erkek ağır kusurlu kabul edilerek davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden kadın tarafından 20.10.2014 tarihinde boşanma davasının açıldığı, davacı kadının 13.9.2018 tarihli duruşmada alınan beyanında, davalı erkeğin 2017 yılı Temmuz ayında arkadaşlarını göndererek barışmak istediğini bildirmesi üzerine, yaklaşık dört ay birlikte yaşadıkları, ancak davalı erkeğin bu süreçte değişmediği, bu nedenle tekrardan ayrı yaşamaya başladıklarını belirttiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında tarafların barışmasına kadar yaşanan olayların her iki tarafça affedildiği en azından hoşgörü ile karşılandığının kabulü gerekir. Durum böyle iken, davacı kadının boşanma davasının reddi gerektiği halde kabulüne karar verilmesi doğru değil ise de; bu husus davalı erkek tarafından temyizin kapsamı dışında bırakıldığından bozma sebebi yapılmayıp, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2-Davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları fersizdir.
b-Yukarıda 1. bentte belirtildiği üzere boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda erkek tamamen kusursuz olup, kadın yararına Türk Medeni Kanunu"nun 174/1-2. madde koşulları oluşmamıştır. O halde, davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi gerekirken, yazılı şekilde kabulü doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.19.12.2019 (Prş.)