Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2821 Esas 2019/836 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2821
Karar No: 2019/836
Karar Tarihi: 16.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2821 Esas 2019/836 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan dolayı sanıkların mahkumiyetine karar vermiştir. Birinci sanığın yokluğunda verilen hükmün temyiz süresi içinde temyiz edilmediği için temyiz istemi reddedilmiştir. İkinci sanığın kusur yeteneği olmayan çocuğu araç olarak kullandığı tespit edilmiş ancak cezasında artırım yapılmamıştır. Anayasa Mahkemesi tarafından verilen iptal kararlarının da infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği belirtilmiştir. Mahkeme, sanıkların temyiz nedenlerini yerinde görmediği için hükümleri onamıştır.
Kanun Maddeleri:
- 1412 Sayılı CMUK'nun 310/1-2. maddesi
- 1412 Sayılı CMUK'nun 317. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi (1) numaralı fıkrasının (b) bendi
- 5237 sayılı TCK'nın 37/2. maddesi

17. Ceza Dairesi 2017/2821 E. , 2019/836 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar ..., ... haklarında hırsızlık suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanık ...’ın temyiz isteminin incelenmesinde;
Yokluğunda verilen ve 05.01.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü 1412 Sayılı CMUK"nun 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 27.01.2015 tarihinde temyiz eden sanık ...’ın temyiz isteminin aynı kanunun 317.maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hak yoksunluklarına hükmedilirken yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak, TCK"nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/ 85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibari ile infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden; sanığın kusur yeteneği olmayan çocuğu araç olarak kullanmak sureti ile atılı suçu işlediğinin anlaşılmasına karşın cezasından 5237 sayılı TCK"nın 37/2. maddesi uyarınca artırım yapılmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 16.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.