Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/19946 Esas 2018/5415 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davacı hakkında .... İcra Müdürlüğünün 2013/1038 esas sayılı dosyası ile icra takibi yapıldığını, takibe konu senetlerin vade tarihinin 1999 yılı olduğunu, alacağın zaman aşımına uğradığını ileri sürerek, davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine ve davalının kötü niyet tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya konu senet alacağının davacının oyalamaları nedeniyle gecikmeli olarak takibe konulduğunu, davacının icra mahkemesine açmış olduğu dava neticesinde icra takibinin durduğunu, açılan davada davacının hukuki yararının bulunmadığını belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, her ne kadar davacının talebi ile icra mahkemesi tarafından verilen karar ile davaya konu takip durma aşamasında ise de davacı takip borçlusunun icra takibi nedeniyle icra baskısı altında bulunduğundan görülmekte olan davayı açmakta hukuki menfaatinin bulunduğu, dava konusu bonoların düzenleme tarihleri ve ödeme tarihlerinin 1999 tarihi olması nedeniyle bonoların zaman aşımına uğradığı gerekçesiyle, davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine ve şartları oluşmayan kötü niyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemede görülmekte olan davaya konu bonolarda davacı keşideci, davalı lehtar konumunda olup aralarında temel ilişki bulunmaktadır. Bu durumda TBK’ nun 146. maddesi uyarınca dava 10 yıllık zaman aşımına tabi olup bonoların vade tarihleri 1999, takip tarihi ise 2013 yılıdır. Bu durumda vade tarihinden itibaren takip tarihine kadar 10 yıllık sözleşme zaman aşımı süresi dolmuş olduğundan davanın bu gerekçe ile kabulü gerekirken yazılı gerekçe ile kabulü doğru görülmemiş sonucu itibariyle doğru olan hükmün 6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi ve 5236 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 5236 sayılı Kanunun 16. maddesiyle değiştirilmeden önceki 438/son maddesi gereğince gerekçesi değiştirilerek düzeltilerek onanmasına karar verilmesi uygun görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün belirtilen gerekçe ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıdan alınmasına, 01/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.