17. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/8992 Karar No: 2014/8003 Karar Tarihi: 21.5.2014
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/8992 Esas 2014/8003 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2013/8992 E. , 2014/8003 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü: -K A R A R- Davacı vekili, davalının sevk ve idaresindeki aracın, müvekkilinin kullandığı motosiklete çarparak yaralanmasına neden olduğunu belirterek 5.000,00 TL manevi tazminatının olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı, davaya cevap vermemiştir. Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacının kısmen kabulü ile 2500,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınıp davacıya verilmesine, kabul edilen bu miktar bakımından suç tarihi olan 10/06/2008 tarihinden itibaren davacı lehine yasal faiz yürütülmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, manevi tazminatın takdirinde 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Davanın kısmen kabul edilmesi nedeniyle karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarife"si gereğince davacı yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmişse de, Tarife"nin 12/2 maddesi gereğince hükmedilecek vekalet ücretinin icra mahkemeleri için öngörülen maktu vekalet ücretinden az olamayacağı gözden kaçırılarak daha az vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 4. bendindeki “300 TL nisbi” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “400 TL maktu” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 21.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.