Esas No: 2022/4483
Karar No: 2022/7702
Karar Tarihi: 31.10.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/4483 Esas 2022/7702 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında davacının talebinin kısmen kabul edilmesine karar verdi. Davalı Hazine, 33,35 TL maddi ve 50,00 TL manevi tazminatın davacıya ödenmesine karar verildi. Ancak, davalı vekili hükmü temyiz etti. Mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının 5.810 TL olduğu ve davacının tazminat talebinin kısmen kabul edilmesi nedeniyle hükmün davalı açısından kesin bir karar olduğu ifade edildi. Kanunlar ise şöyle açıklandı: 2911 sayılı Kanuna muhalefet suçundan 26.12.2015 tarihinde yakalanan davacının talepleri 50,00 TL maddi, 2.500 TL manevi tazminat talebinin kısmen kabulüyle davacıya 33,35 TL maddi ve 50,00 TL manevi tazminat ödenmesine karar verildi. HMK'nın geçici 3. maddesi uyarınca, hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz talebinin reddedilmesine karar verildi. 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi tarafından değiştirilen HUMK’nun 427. ve ek 4. maddelerine göre hükmün kesin olduğu ve temyiz sınırının 5.810 TL olduğu belirtildi.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 33,35 TL maddi, 50,00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine,
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 5.810 TL olduğu ve 2911 sayılı Kanuna muhalefet suçundan 26.12.2015 tarihinde yakalanarak 1 gün gözaltında kalan davacının 50,00 TL maddi, 2.500 TL manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 33,35 TL maddi, 50,00 TL manevi tazminat takdir edilmesi nedeniyle toplam 83,35 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 31.10.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
