Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/8829 Esas 2014/7994 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/8829
Karar No: 2014/7994
Karar Tarihi: 21.5.2014

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/8829 Esas 2014/7994 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu, davalıların işlettiği aracın müvekkiline çarparak yaralanmasına neden olduğu iddiasıyla açılan tazminat davasıdır. Davacı vekili, müvekkilinin tedavi gideri yapmak zorunda kaldığını ve manevi yönden sıkıntılar yaşadığını belirterek maddi ve manevi tazminatın davalılardan tahsil edilmesini talep etmiştir. Mahkeme, maddi tazminat talebinin kısmen kabul edilmesine karar verirken, manevi tazminat talebini reddetmiştir. Davalılar karara itiraz ederken, Yargıtay 4. Hukuk Dairesi bozma kararı vermiştir. Yeniden yapılan yargılama sonucunda, davalılar araç sürücüsü ve işleteni olduklarını kabul etmelerine rağmen, işleten olduklarına dair yasal delilleri sunamadıklarından dolayı müvekkile maddi tazminat ödemeye mahkum edilmişlerdir. Manevi tazminat talebi ise kısmen kabul edilmiştir. Kararda, trafik kazası sonucunda tazminat talep eden kişinin kazaya karışan aracın işleteni olan kişiyi dava etmesi gerektiği ve işletenliğin trafik kayıtlarında tesciliyle ispat edilebileceği ve bu ispatın yapılamaması durumunda işletenin kabul edilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu Madde 41 (Haksız fiil)
- Türk Borçlar Kanunu Madde 61 (Haksız eylem sonucu doğan zararın tazmini)
- Karayolları Trafik Yönetmeliği Madde 52 (Yaya geçitlerinde yayaların korunması)

17. Hukuk Dairesi 2013/8829 E. , 2014/7994 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde dahili davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R -
Davacı vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın, yaya geçidini kullanan müvekkiline çarparak yaralanmasına neden olduğunu, müvekkilinin tedavi gideri yapmak zorunda kaldığını, olay nedeniyle manevi yönden sıkıntılar yaşadığını belirterek 974,00 TL maddi tazminat ile 5.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Yapılan yargılama sonucu davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmekle Yargıtay 4. Hukuk Dairesi"nin 22/11/2012 gün 2012/13251 Esas 2012/17575 Karar sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davalı ... hakkında 27.02.2012 tarih, 2010/664 esas 2012/100 karar sayılı karar ile feragat nedeniyle red kararı verildiğinden bu hususta yeniden kararı verilmesine yer olmadığına, davalı ... hakkında 27.02.2012 tarih,
2010/664 esas 2012/100 karar sayılı karar ile husumet yönünden red karar verildiğinden bu hususta yeniden karar verilmesine yer olmadığına, maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 27.02.2012 tarih, 2010/664 esas 2012/100 karar sayılı kararı ile 971,36 TL maddi tazminat-tedavi giderlerinin tahsilde tekerrür olmamak üzere davalılar ... ve ..."dan kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile alınarak davacıya verilmesine dair karar verildiğinden bu hususta yeniden karar verilmesine yer olmadığına, davacı vekilinin manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 2.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ..."dan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, dahili davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve özellikle, kazaya neden olan aracın davalı ... adına trafik kaydında tescilli olmasının işletenliğe karine teşkil etmesine ve davalının işleten olmadığını yasal delillerle ispat edememiş olmasına göre dahili davalı ... vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 168,72 TL kalan onama harcının temyiz eden dahili davalı ..."dan alınmasına 21.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.